تجارت غیر منصفانه از طریق دامپینگ و شیوه مقابله با آن در سازمان تجارت جهانی

دکتر عبدالحسین شیروی؛ استاد دانشگاه تهران – مهشید جعفری هرندی  

سازمان تجارت جهانی یک سازمان بین‌المللی است که قوانین جهانی تجارت را تنظیم و اختلافات بین اعضا را حل و فصل می‌کند. کاهش تدریجی نرخ های تعرفه‌ای و رقابت در بازارهای صادرات و بازار داخلی در کنار مزایای بسیار خوب خود، ‌مشکلاتی را نیز برای صنعت کشورها به همراه خواهد داشت. این خطرات مربوط به رقابت غیر منصفانه دامپینگ و پرداخت یارانه به محصولات صادراتی است. در راستای این رقابت‌های غیر منصفانه سازمان بر آن شد تا قواعدی را برای مقابله با این رویه‌های غیر منصفانه ایجاد کند، «موافقت ضد دامپینگ سازمان تجارت جهانی» که یکی از موافقت ‌نامه‌های کالایی وابسته به گات ۱۹۹۴ است، برای مقابله با رقابت غیر منصفانه تنظیم شده است. زمانی می‌توان پنداشت که یک محصول دامپ شده است یعنی وارد جریان داد و ستد تجاری کشور دیگر به ارزشی کمتر از ارزش عادی محصول گردیده که بهای صادرات محصول صادر شده از یک کشور به کشور دیگر در جریان معمولی تجارت، ‌از قیمت محصول مشابه که جهت مصرف در کشور صادر کننده در نظر گرفته شده، ‌کمتر باشد. هر چند قواعد موافقت‌نامه ضد دامپینگ از نقاط قوت بسیاری برخوردار است، اما در مواردی نیز دچار ضعف است. در مقاله حاضر ضمن بیان اصول کلی این موافقتنامه، نقاط ضعف آن در زمینه‌های مفهوم دامپینگ، بهای صادرات، ‌مقابله با طفره فریبکارانه و عدم تعیین مدت تجدید نظر در خصوص عوارض وضع شده ضد دامپینگ بررسی شده است.

واژگان کلیدی

دامپینگ، سازمان تجارت جهانی، رقابت غیر منصفانه، موافقت‌‌نامه ضد دامپینگ.

متن کامل مقاله