یادم نیست که اولین باری که این کلمه «خرخون» را شنیدم کی بود. اما می دانم که خیلی ها مرا به این لقب مفتخر کرده اند. خب من هم مثل هر کس دیگر از این لقب خوش ام نمی آمد و یادم می آید وقتی این کلمه را هم کلاسی هایم در مورد من بکار می بردند، برای این که به آنها نشان دهم که «خرخون» نیستم سعی می کردم دیگر پیش آنها درسهایم را دوره نکنم و اصلا روی کتاب و دفترم نگاه نکنم. البته گاهی هم «ننه من غریبا» در می آوردم و می گفتم که تمام دیشب سردرد گرفته بودم، یا مهمان آمده بود خونه امان، یا بابام برای یک کاری فرستاده بودم، و از این دست حرفها … که نتیجه بگیرم که نشد که درس بخوانم بلکه دست از سر ما بردارند. البته بچه ها هم این حرفهای من را خیلی جدی نمی گرفتند ولی به هر حال این هم یک نوع دفاع در مقابل اتهام «خرخونی» بود که چپ و راست زده می شد.
یه روز وقتی یکی از همکلاسی ها من را «خرخون» خطاب کرد، عکس العمل نشان دادم و کار به مجادله کشید. شب آن روز که می خواستم بخوابم همه اش این کلمه لعنتی «خرخون» و آن جر و بحث در مدرسه دور کله ام چرخ می زد که آخه این «خرخون» یعنی چه: یعنی من خر هستم و درس می خوانم. خب خیلی از بچه های کلاس که از من خرتر اند؛ حتما منظور این نیست؛ اگر معناش این باشد که ناراحت کننده نیست چو بچه ها که می دونند که من خر نیستم. یا منظور آنها این است که من هر چه می خونم باز عین خر هیچی نمی فهمم. این هم که درست نیست چون من اگر درس می خونم که می فهمم و توی کلاس ریاضی تمام مسئله های مشکل را من حل می کنم و بچه ها سر دفتر من با هم دعوا می کنند و تازه توی امتحان هم همیشه بهترین نمرات را می گیرم. شاید منظور آنها این باشد که من مثل خر درس می خوانم. عین خر درس می خوانم یعنی چه؟ یعنی همانطور که خر سرش را پایین می اندازد و بار را به مقصد می رساند، من هم سرم را روی کتابم می اندازم و … هی این حرفها را به خودم می زدم و به خودم دلداری می دادم که «خرخون» خیلی حرف بدی هم نیست. حتما «خرخونی» یعنی خیلی درس خونی، یعنی آنقدر درس بخوانی که انگار خر می خواهد دانشمند بشود. خب اگر آدم اینطوری دانشمند بشود که بد نیست حتی اگر مثل خر هم درس بخواند. ولی مگر خر درس می خوند؟… این حرفها صد بار توی مغزم دور خورد تا بلاخره آن شب خوابم برد.
اخیرا کسی به شوخی یا جدی چیزی به ام گفت که دوباره من را به یاد «خرخونی» آن زمان انداخت و دست مایه ای برای این دلنوشته شد. او به من گفت: «تو یه فرد خیلی معمولی هستی که فقط زیاد می خونی و زیاد کار می کنی و بلاخره یه خرخون واقعی هستی!» دیگه آن حساسیتهای دوره نوجوانی گذشته بود که از این کلمه ناراحت شوم و شب نخوابم و برای این که نشان بدهم که خرخون نیستم جواب برخی از سوالات سرکلاس یا امتحانی را ندهم و تجاهل کنم بلکه از شر همکلاسی های ناجنس رهایی پیدا کنم. در دهه پنجاه عمرم دیگر «خرخون» مفهوم بدی را برایم تداعی نمی کرد. آره من «خرخون» ام ولی تو چی هستی؟
پس از مطالعه زیاد در احوال دانشمندان، بزرگان و افراد موفق در گذشته و حال دریافتم که توفیق همواره در گرو تلاش و کوشش و محرومیت بوده است؛ کوشش و تلاش در حد غیر متعارف و در کنار آن محرومیت غیر متعارف از لذایذ زندگی و نعم دنیوی که برای بسیاری از مردم نشان از وجود رگه هایی از «خریت» دارد. وقتی شما احوال آن دانشمند کاشف[۱] هلیکوباکتری را مطالعه می کنید که برای اثبات نظریه خود مبنی بر این که زحم اثنی عشری ناشی از وجود این باکتری است، خود را آلوده می کند؛ یا آن مهندس چینی[۲] که برای حفر اولین چاه نفتی چین حاضر می شود از بیمارستان فرار کرده و به محل کارش در بدترین آب و هوا برگردد و برای جلوگیری از انفجار چاه و نبود امکانات با دست و پا سیمان درست کند و مجددا مجروح گردد بنحوی که مشرف به مرگ شود؛ یا کسی که هفته ها خود را در خانه زندانی کرده و در خانه یا آزمایشگاه مطالعه می کند و کتاب و مقاله می نویسد؛ و صدها نمونه دیگر همه حاکی از این واقعیت است که توفیق در گرو چیزی است که مردم عادی آن را غیر عادی می پندارند و آن را به «خریت» نسبت می دهند.
امروزه برخی از افراد به خصوص از نسل جوان هیچ تمایلی به زحمت و تلاش ندارند ولی در عین حال امید موفقیت دارند. برخی نیز تلاش و کوشش را اساسا بیهوده می دانند و راه کسالت و بی حالی را پیش گرفته اند به نحوی که بی رمقی و بی انگیزگی تمام وجودشان را گرفته است و چون یخ فسرده در آب هستند و هیچ انرژی از خود بروز نمی دهند. این که نشد است. چطور می شود که بدون زحمت به توفیقی دست یافت!؟
یکی از مهندسان موفق صنعت نفت که چندین سال پیش بازنشسته شد روزی به من گفت که من از بچگی کار کردم و شب و روز درس خواندم و زحمت کشیدم و نهایتا برای تحصیلات عالی به امریکا رفتم. پس از اخذ فوق لیسانس چندین سال در بدترین شرایط در فیلدهای نفتی امریکا کار کردم. از موقعی که به ایران برگشته ام نیز شب و روز توی پروژها در مناطق نفت خیز و در دمای بالاتر از پنجاه کار کردم. حالا که بعضا به شهرستان محل تولدم می روم تا اقوام و نزدیکان را ببینم و بعضی از آدمها آنجا می بینند که از جهت مالی دستم به دهانم رسیده و بلاخره یه ماشین خوب، یک خونه خوب و .. دارم، پشت سرم صفحه می گذارند که فلانی چار روز رفته توی نفت و هپل هپو کرده و برای خودش دستگاهی به هم زده است. او ادامه داد که به خدا قسم آنها که پشت سرم حرف می زنند یک دهم بلکه یک صدم رنج ها و زحمات من در زندگی را نکشیده اند ولی حالا حسرت زندگیم را می خورند و پشت سرم این خزعبلات را می بافند؛ آنها حتی یک روز در تمام عمرشان به اندازه من کار نکرده اند و حالا که موفقیت من را می بینند چنین و چنان می گویند.
بله به قول مولوی «ای تن آخر بجنب بر خود و جهدی بکن *** جهد مبارک بود از چه تو پژمرده‌ای». باید تلاش کرد و اگر خواستید از معمول مردم بالاتر شوید باید خیلی از چیزها را بر خود حرام کنید. هر شب مهمانی! هر روز تا لنگ ظهر خواب! هر روز ساعتها روبروی تلویزیون چمباتمه زدن! ساعتها وب گردی توی اینترنت! ساعتها کپ زدن و اختلاط کردن! و…. آخرش نه هنری و نه پیشرفتی و نه توفیقی و نه آینده ای. زمانی که باید کاشت و هنری کسب کرد به بازی گوشی و ناپخته گی تباهش می کنیم و بعد یک عمر رنجش را می کشیم و حسرت اش را می خوریم و برای الیتام درد خویش دیگران را متهم می سازیم و حسادت می ورزیم و آخرش با نکبت این دنیا را وداع می کنیم!
خیلی ها می گویند تلاش و کوشش برای چی؟ مگر همه که این روزها به مال و منال بادآورده رسیده اند از گذر تلاش و کوشش بوده است؟ نمی توان این حرفها را نفی کرد ولی در عین حال نمی توان بر راه صحیح و عمل صالح تکیه نکرد و افراد را به موهومات و راههای ناصواب رهنمون ساخت. حتی این پولداران نوظهور نیز در نتیجه تلاش و سعی دیگران به چنین نوایی رسیده اند و به طرق ناصحیح و از روشهای نامشروع و یا سیاستهای غلط توانسته اند سعی و کوشش دیگران را به ناحق برای خود تصاحب کنند. آنها نه رهبر ما هستند و نه مقتدای ما و نه ما تمایل داریم که راه آنها را برویم. به قول مولوی: «اما تو مگو که جهد و کوشش *** سودم نکند که بودنی بود».
من «خرخون» هستم چرا که وقتی کسی برای تحصیل به استرالیا رفته باشد و پنج سال درآن کشور باشد و حتی یکی از شهرهای آن کشور را نبیند؛ یا روی صندلیش بنشیند و مطالعه کند بدون این که متوجه شود که شش ساعت تکان نخورده است؛ یا آنقدر غرق درس و مطالعه باشد که نفهمد که صبح شده است؛ یا هزاران ساعت از اوقات فراغت خود را بجای گذراندن با خانواده و میهمانی رفتن و لذت بردن صرف نوشتن کتاب و مقاله کند و شب از درد گردن خوابش نبرد، و … خب با تمام استانداردهای جهانی هم در نظر بگیرید «خرخون» است. مگر دیگران که به توفیقاتی نایل شدند کمتر زحمت کشیدند، رنج بردند و تلاش کردند؟
بعد از این سالها حداقل این را می فهمم که «خرخون» از «خرنخون» صد پله بهتر است چون به قول مولوی «کوشش بیهوده به از خفتگی» و بنابراین عاشق «خرخون» ها هستم. چه منظور از «خرخون» همان «پرخون» باشد یا هر چیزی دیگر. من به آن کاری ندارم.
البته باید مراقب کسانی بود که ما را به «خرخونی» متهم می کنند. آنها خود دچار کسالت و پژمردگی و افسردگی هستند و تیرهای زهر آگینی در آستین دارند و به محض این که شما با آنها حشر و نشر کنید، تیرهای یأس و پژمردگی و کسالت و بی انگیزگی را به سمت شما شلیک می کنند و شما را نیز مثل خودشان مجروح خواهند ساخت. هیچ چیزی مثل کسالت و بی انگیزگی و فشل بودن مسری نیست. چرا که به قول مولوی: «از مردم پژمرده دل میشود افسرده *** چو پژمرده گشتی تو، دیگر نروئی».
فاطمه
اسفند ۵, ۱۳۹۴
سلام
من دانش آموز پایه هشتم هستم.امسال تصمیم جدی گرفته بودم که درس بخوانم و مانند سال گذشته اهمال کاری نکنم.به لطف خداوند موفق هم شدم و رتبه اول را کسب کردم.در آزمون پیشرفت تحصیلی نیز رتبه اول مدرسه و منطقه و رتبه سوم استان را کسب کردم.در سه ماه اول خیلی با علاقه و شور و نشاط درس می خواندم.کمی هم از همکلاسی هایم که پارسال مرا دست کم می گرفتند فاصله گرفته بودم اما با کسب این نتایج دانش آموز شناخته شده ای در مدرسه شدم.بعد از آن کمی از درسهایم فاصله گرفتم.و مشکلات خانوادگی زیادی هم داشته و دارم.و الان دو ماه است که به کم خوابی دچار شدم.و مانند قبل از مدرسه خوشم نمی آید و مدام میترسم.لطفا با تجربیاتی که در دوران نوجوانی تان کسب کرده اید٬مرا راهنمایی کنید.
با تشکر
دکتر شیروی
اسفند ۱۰, ۱۳۹۴
سلام، از اینکه توانستی خودت را پیدا کنی و امسال رتبه اول را کسب کنی نشان می دهد که توانایی و استعداد پیشرفت را داری. حالا باید آن اشغالهایی که در ذهنت است و نمی گذارد که درس بخوانی را بشناسی و بریزی سطل آشغال. خب این هم کار سختی برای تو نیست چون اگر اینکار را نمی کردی نمی توانستی موفق بشی. من مطمئن هستم که موفق می شوی.
Salar
اسفند ۱, ۱۳۹۴
سلام اقای دکتر من کلا یک مشکل اساسی و خیلی بزرگ توی زندگیم دارم و نمیدونم چیکار باید بکنم من کلاس نهمی دوره ی اول متو سطه در مدرسه نمونه دولتی هستم من کلا در دوره ی ابتدایی کلا شاگرد عالی و بسیار خوب بودم کلا درس هام و معدل هایم بالا بود و من امدم دوره ی اول متوسطه یعنی هفتم و هشتم و الان نهمی هستم طی سه سال کلا افت تحصیلی داشتم کلا نمره هام بایین بود م معدل هایم بایین بود و الان نمیدونم چیکار باید بکنم تا مثل دیگران درس هایم و نمره هایم و معدلم بالا باشه و اصلا نمیدونم چجوری درس بخوانم تا موفق بشم ولی من درس میخوانم ولی اراده ی ان چنانی ندارم که در درس هایم موفق بشم و من دیگه بدبخت شدم و هیچ راهکاری برای موفق شدن در درس هایم ندارم و به خاطر اینکه این اتفاقاتی برای من افتاده به خاطر درس هایم مامانم دیگه منو ول کرده اصلا به فکر من نیست من اصلا نمیدونم چیکار کنم تا بامن دوست بشه و بامن رابطه داشته باشه اقای شیروی توروخدا به من کمک کن تا خیلی خوب درس بخوانم و تا اینده ام خراب نشه و مامانم به خاطر اینکه نمره هام خیلی بد بود افسردگی گرفته اصلا نمیدونم چیکار کنم اقای شیروی هر راهکار خیلی خوب و عالی درنظر دارید به من بگید و به من بیشتر کمک کنید تا بتوانم خوب درس بخوانم و در توی درس خواندن موفق بشم و بتوانم مادرم را خوشحال کنم اقای دکتر هر کاری از دستت بر میاید به من انجام بدید و به من بگید توروخدا تا دیگه در سال های دیگه بدبخت نشوم و مادرم دچار افسردگی نشه اقای دکتر خدا خیرت بده به کمک کن تا زندگیم شرین بشه هرچه زودتر جواب منو بدید باتشکر
دکتر شیروی
اسفند ۶, ۱۳۹۴
سلام، اینکه خودت فهمیده ای که باید بیشتر تلاش کنید، این اولین گام است. دومین گام این است که باید متوجه شوید که بیشتر در چه درسهایی ضعیف هستید و آیا دلیلش این است که پایه شما ضعیف است. اگر اینطور است باید قدری درسها را از پایه بخوانید. با مادرت صحبت کن و ازش کمک بخواه. ظاهرا خیلی به مادرت وابسته هستی خب با ایشان هم صحبت کن بلکه با کمک یکدیگر راهی برای جبران گذشته پیدا کنی. اگر مشغولیت ذهنی برات ایجاد شده است آن را بنداز بیرون. بنظرم موفق می شوی. در ضمن نوشته ات هم قشنگ است که نشان می دهد که باهوش هستی.
زیبا
بهمن ۲۷, ۱۳۹۴
سلام آقای استاد
خوابگاه ما سالن مطالعه ندارد و ما مجبوریم یا در اتاق یا در نماز خانه مطالعه کنیم
و این باعث می شود که هر کسی از کنار ما می گذرد هزار تیکه حواله ما کند و روح ما را ناراحت کند چه طور در این فضا ارامش خود را حفظ نماییم
از طرفی اگر بخواهیم هر هفته به شهرمان برگردیم خیلی وقتمان تلف می شود
دکتر شیروی
اسفند ۳, ۱۳۹۴
سلام خب مگر به قبلی ها این تکه ها حواله نشده است. شرط خرخونی این است که دیگران فکر کنند شما خر هستید ولی شما خر نیستید.
مرضیه
بهمن ۲۵, ۱۳۹۴
سلام من از بچگی از درس خواندن خوشم نمیومد و هیچ تمایلی به این کار نشون نمیدادم
دوران ابتدایی رو به همین منوال گذروندم و یکی از بهترین شاگردان کلاسمم بودم چون به نظرم درس های ابتدایی هیچ نیازی به خوندن نداشتند. بعدش وارد مدرسه ی تیزهوشان شدم و فهمیدم که باید درس بخونم ولی همچنان درگیر اون مشکل بودم و تا آلات که دوم دبیرستانم یکی از ضعیف ترین شاگردان کلاس هستم.تو دوران دبیرستان به خاطر اصرار خانواده ام به رشته ی تجربی رفتم با اینکه واقعا از این رشته بدم میاد و خودم دوست داشتم حرفه و فن برم. پدرم و مشاور مدرسه ام راضیم کردند که فعلا درسم را بخوانم و در آینده رشته ای رو که دوست دارم مثل زبان انتخاب کنم ولی واقعا چجوری بگم اصلا حس درس خوندنم نمیاد نمیدونم چرا. الان واقعا دچار مشکل شدم چون به من گفتند که نمرات پایین باید از این مدرسه برن و من واقعا نمیدونم چیکار کنم . پدرم هم به شدت به درس خوندن و نمره ی بیست اهمیت میده و بنا به گفته ی خودش گرفتم نمره ی پایین ۱۹ مثل لینک که سرشو با چاقو بریدن . لطفا کمکم کنید . مشکل من تمرکز و اینجور چیزا نیست. هرروز که تصمیم دارم درس خوندنو شروع کنم انگار ساعت چند برابر تندتر از روزهای دیگه میگذره .
خواهش میکنم کمکم کنید . در ضمن اضافه کنم که به دلیل نداشتن علاقه به درس خوندن به شدت در این مورد تنبل هستم.
دکتر شیروی
اسفند ۳, ۱۳۹۴
سلام یک طوری حرف می زنید که شما اساسا کودن آفریده شده اید. بنظرم اولین شرط برای کار نکردن این است که ادم خودش را قانع کند که پیشرفتی نخواهد کرد. شما هم استثنا نیستید. شما هم به خودتان سالیان سال است که تلقین کرده اید که نمی فهمید و بنابراین نباید بخوانید. کار شما مثل کسی هست که وزن زیاد دارد و بجای اینکه حرکتی بکند مرتب می گوید که من نمی توانم حرکت کنم.
محمد
بهمن ۲۴, ۱۳۹۴
سلام دکتر دانشجوی فیزیک هستم و به رشته ام علاقه مند اما چند وقتی فک میکنم برای این رشته وکلا درس خوندن ساخته نشدم وبه معنای واقعی دارای ضریب هوشی پایین تا جایی که اعتماد به نفسم به شدت افت کرده واصلا نمیتونم درس بخونم شما بگید چی کنم با تشکر…..
دکتر شیروی
اسفند ۳, ۱۳۹۴
سلام خب از کجا فهمیدید که ضریب هوشی شما پایین است. بنظرم دچار اوهام شده اید و بجای مطالعه و تلاش می خواهید خودتان را توجیه کنید.
elnaz
بهمن ۲۳, ۱۳۹۴
سلام اقای دکتر .
مشکلی که من دارم اینه که فکر میکنم اگه تلاش میکنم حتما حتما باید نتیجه بگیرم و اگه مثلا توی یه ازمونی نتونم موفق بشم (با وجود تلاش)خیلی خودم را سرزنش میکنم که چرا نباید با وجود تلاش موفق بشم اما بقیه ی افراد همیشه موفق هستند .یه جورایی با اینکه تا حالا موفق بودم اما از اینکه از بقیه عقب بمونم و بدترین باشم ,میترسم.
دکتر شیروی
اسفند ۳, ۱۳۹۴
سلام وقتی شما تلاش می کنید و نتیجه مطلوب را نمی گیرید ممکن است به دلیل پایه های ضعیف باشد، عدم تمرکز در زمان مطالعه یا اشتباه در روش مطالعه باشد. به هر حال تلاش هیچ وقت نباید به معنای شاگرد اول شدن تعبیر شود بلکه تلاش برای موفقیت است که موفقیت فقط برای شاگرد اول نیست بلکه برای گروهی از تلاشگران است.
سینا
بهمن ۲۳, ۱۳۹۴
درود بر شما برای پست آموزنده تان مخصوصا بند ۴ که می گوید:
موفقیت=تلاش+محرومیت
من در سال پیش(پایه هفتم)نفر اول یکی از مدارس شاهد بودم زیرا اصلا از فضای مجازی و بازی های رایانه ای خبری نداشتم (محرومیت) در نتیجه همیشه مشغول مطالعه بودم(تلاش)اما در پایه هشتم خبری از محرومیت و تلاش نبود و من هرچه با اینترنت آشناتر می شدم از مطالعه دور تر می شدم و کم کم معتاد اینترنت شدم.
حالا چگونه از اینترنت محروم شوم و به تلاش نامتعارف پارسال برسم؟
دکتر شیروی
بهمن ۲۳, ۱۳۹۴
سلام خب حالا باید با اراده از آنها جدا شوی که نشان دهی با دیگران متفاوت هستی والا مثل بقیه خواهی شد و از رشد و موفقیت عقب خواهی افتاد.
ghazal
بهمن ۲۳, ۱۳۹۴
سلام اقای دکتر
من دانش اموز ۴ ریاضی هستم و میانگین هفته ای ۴۵ ساعت مطالعه میکنم.در دو امتحان ازمایشی لخیر کمی افت داشته ام و این باعث از دست دادن روحیه ام شده.برای ایجاد انگیزه و افزایش اعتماد به نفس و اراده چه پیشنهادی دارید؟
دکتر شیروی
بهمن ۲۳, ۱۳۹۴
سلام خیلی خوب درس می خوانید حتما موفق می شوید. اگر تمرکز نداری در زمان مطالعه سعی کنید که تمرکز پیدا کنید.
رکسانا
بهمن ۲۰, ۱۳۹۴
سلام خدمت شما آقای دکتر.من دانش آموز کلاس نهم در استان فارس هستم.من هر سال کارنامه ام ۲۰ بود اما امسال افت تحصیلی داشتم و کارنامه ام ۲۰ نمیشود.با وجود اینکه هنوز کارنامه ام به دستم نرسیده،اما میدونم که۲۰ نمیشوم…امسال سال بسیار حیاتی برام هست.خیلی مهمتر از سالهای قبل هست.من باید وارد مدرسه نمونه دولتی متوسطه دوم بشم.امیدوارم که بتونم در این مدرسه قبول شم…حالا چه کنم؟لطفا بهم کمک کنید.باتشکر
دکتر شیروی
بهمن ۲۳, ۱۳۹۴
سلام اولا این که برای نمره بیست تلاش می کنید خیلی خوب است ولی بیست نگرفتن هم آخر دنیا نیست و باز می توانید دز زندگی موفق شوید. همه افراد موفق هم از مدرسه نمونه دولتی فارغ التحصیل نشده اند.
دکتر شیروی
بهمن ۱۶, ۱۳۹۴
سلام جواب شما را به مولوی احاله کردم که عنایت فرمود:
خواب از پی آن آید تا عقل تو بستاند *** دیوانه کجا خسبد دیوانه چه شب داند
نی روز بود نی شب در مذهب دیوانه *** آن چیز که او دارد او داند او داند
از گردش گردون شد روز و شب این عالم*** دیوانه آن جا را گردون بنگر داند
گر چشم سرش خسپد بی‌سر همه چشمست او*** کز دیده جان خود لوح ازلی خواند
دیوانگی ار خواهی چون مرغ شو و ماهی *** با خواب چو همراهی آن با تو کجا ماند
شب رو شو و عیاری در عشق چنان یاری *** تا باز شود کاری زان طره که بفشاند
دیوانه دگر سانست او حامله جانست ***چشمش چو به جانانست حملش نه بدو ماند
زین شرح اگر خواهی از شمس حق و شاهی***تبریز همه عالم زو نور نو افشاند
سهیل
بهمن ۱۴, ۱۳۹۴
سلام آقای دکتر من سال سومی رشته تجربی هستم .من درسهایم در ابتدایی و راهنمایی خیلی خوب بود یعنی معدلم زیر ۵۰/۱۹نبود .اما ازسال اول دبیرستان افت شدیدی داشتم که امسال نوبت اول سال سوم معدلم ۱۳ شد .نمیدانم چه کنم؟البته بعضی ها گفتن ک یه شانس دوباره در نوبت دوم دارم چون نمرات ضریب ۶ دارد .درضمن عاشق دارو سازی هستم به نظر شما میتوانم در کنکور ۹۶ داروسازی قبول شوم؟ چه کار کنم ک معدلم بالا بیاید با تشکر
دکتر شیروی
بهمن ۱۶, ۱۳۹۴
سلام با این معدل می خواهید دکتر هم بشوید! خب قدری درس بخوان و قدری هم فکرت را متمرکز کند نگذار مثل یک پرنده سرگردان دم و دقیقه یکجایی سفر کند.
هدیه
بهمن ۱۳, ۱۳۹۴
سلام آقای دکتر من دانش آموز سال چهارم تجربی هستم با علاقه زیاد وارد این رشته شدم و عاشق پزشکیم.اما اخیرا مشکلاتی برام پیش اومده که حسابی ناامید شدم فکرنمی کنم حتی رشته های پایین رو قبول بشم همیشه نمراتم عالی بود ولی امسال فیزیکم رو ۱۶گرفتم درحالیکه خوب مطالعه کرده بودم و بقیه نمره هام ۱۹ و۲۰بود.به نظرتون می تونم بهشتی قبول بشم؟چه طور باید فیزیک رو بخونم که نتیجه بهتری بگیرم؟وبرای کنکور چه طور برنامه بریزم؟
دکتر شیروی
بهمن ۱۶, ۱۳۹۴
سلام اگر قبول نشدید برای سال بعد تلاش کنید. اگر پایه فیزیک شما ضعیف است اول باید آن را تقویت کنید.
maryam
بهمن ۱۰, ۱۳۹۴
سلام آقای دکتر، امثال شما افتخار مملکت هستن
اکثر بچه هایی که به کسی لقب خرخون میدن از حسادتشون اینکارو میکنن.
اخیرا یکی از دوستان من بهم گفت مریم میرزاخانی باهوش نبوده سخت کوش بوده!!!خیلی برام تعجب آور و بی معنی بود این اظهار نظر.
من نمیدونم چرا از نظر اینا کسایی که ابلهانه هر روز ساعت ها تو اینترنت و شبکه های مجازی کارهای بیفایده انجام میدن خر نیستن
ولی آدمای باهوش و درسخون که وقتشونو به مطالعه میگذرونن خرن؟
بیتا
بهمن ۹, ۱۳۹۴
سلام آقای دکتر
من ترم یک ارشد بالینی هستم
خیلی درس میخوانم شب امتحان ولی دوستام که همش تو فرجه ها در حال خوش گذرانی هستن نمرشون بالا میشه من فکر میکنم ۲۰ میشم ولی ۱۷ شدم احساس میکنم هوشم دیگه مثل قبل نیست دارم کلافه میشم چکار کنم
خیلی ناراحتم
دکتر شیروی
بهمن ۱۵, ۱۳۹۴
سلام اولا از کجا می دانید که دیگران کمتر از وی می خوانند. ثانیا استعداد یادگیری برخی از افراد کمتر از دیگران است که آنها که کمتر است باید با تلاش جبران کنند. من هیچوقت فکر نکردم که از دیگران باهوش تر هستم و به این دلیل تلاش بیشتری کردم.
فاطمه
بهمن ۹, ۱۳۹۴
سلام استاد من در پستی در ۱۶ دی گفته بودم که درسم بسیار خوب بوده ولی الان افت بسیار شدیدی دارم و شما گفتید علت را باید پیدا کنم واقعا مشکل من همین است چون من خودم هم نمیدانم این درس نخواندنم چه علتی دارد احساس میکنم که دیگه اراده قبلی رو ندارم ازتون خواهش میکنم به من کمک کنید چون من واقعا نا امید هستم
دکتر شیروی
بهمن ۱۵, ۱۳۹۴
سلام، اگر عدم تمایل به درس موقت باشد مشکلی ندارد ولی اگر استمرار پیدا کند باید دلیل آن را پیدا کنید. مغز ما هست که به ما دستور می دهد که چقدر تلاش کنیم و چقدر تلاش نکنیم. دلایل زیادی می تواند باعث شود که مغز ما دستور به تلاش را صادر نکند. باید خودتان آن را کشف کنید. یا با یک مشاور حضورا مشورت نمایید.
نیلوفر
بهمن ۶, ۱۳۹۴
باعرض سلام وخسته نباشید
من خرخون نیستم یعنی کم درس میخونم ولی زود یاد میگیرم و اکثر نمره هام ۱۹ و ۲۰ هستن فقط وقتی ۱۹ میگیرم انقدر حس بدی دارم مدت ها تو ذهنم میمونه حس میکنم اصلا حق من نیست ولی اکثر اوقات بخاطر حواس پرتیم اینطور میشه ،من انقدر حرص میخورم وقتی نیم یا یک نمره کم میگیرم هرچقدرم بیشتر حواسمو جمع میکنم بیشتر خراب میکنم .از ریاضی هم متنفرم ولی ترم اول شدم ۱۹ که خیلی بده
سال دیگه هم انتخاب رشته دارم دوست دارم برم تجربی ولی میترسم بخاطر ریاضی وگرنه مشکلی با درس خوندن ندارم میتونم ساعت ها درس بخونم و حاضرم از همه تفریحات بگذرم
دکتر شیروی
بهمن ۷, ۱۳۹۴
سلام، خب خیلی عالی است. بنظرم باید بیشتر درس بخوانید. به خودتان مغرور نشوید که گفته شده «کلّما صَغر العقل، زآد الغرور والتکبّر».
hadis
بهمن ۳, ۱۳۹۴
سلام آقای دکتر…پستتون خیلی قشنگ بود و من واقعا لذت بردم ازش..آقای دکتر من از اول ابتدایی فردی بودم که توسط دوستام باهوش قلمداد میشدم.. هیچ وقت درس رو غیر یه مرور سرسری شب امتحان نمیخوندم(تا زمان امتحانای نهایی) و نمره هام هم عالی بود…اما برای نهاییام تصمیم گرفتم تلاش کنم و نتیجه هم گرفتم..برای کنکور چون عادت به درس خوندن زیاد نداشتم اصلا خوب درس نخوندم و رتبمم با توجه به توانایی هایی که خودم و دیگران ازم سراغ داشتن و با توجه به ترازایی که تو آزمونا کسب میکردم خوب نشد..الان دانشگاه تهران قبول شدم..ترم اولم رو هم گذروندم ..ولی تو دانشگاه افت خیییییییلی سنگینی کردم…طوری که ترم یک به سختی خودم رو از مشروطی نجات دادم…من سر کلاس همه استاد ها رفتم..برای امتحانامم خیلی تلاش کردم.. اما انگار مغزم کند شده…واقعا خستم و احساس خنگ بودن میکنم…تحمل این شرایط هم برام سخته واقعا…واقعا شرایطم از این رو به اون رو شده و احتیاج به کمک دارم
دکتر شیروی
بهمن ۴, ۱۳۹۴
سلام، خب اولین قدم برای تلاش بیشتر این است که شما حس کنید که خنگ هستید. پس تلاش بیشتر بکنید و اگر چیزهایی است که مغز شما را اشغال کرده است باید آن آشغالها را بیرون بریزید که «دیو چو بیرون رود فرشته درآید».
سردار
بهمن ۲, ۱۳۹۴
با سلام اقای دکتر من نهمی در دوره اول متوسطه جدید هستم
من به دو شغل علاقه دارم به شرایطی…..
من همیشه شاگرد اول بوده ام و در نمونه دولتی درس میخوانم
من به شغل دکتر مغز و اعصاب علاقه دارم اما به شرطی که در داتشگاه های بزرگ بورسه شوم مثلا هاروارد یا…..
ایا اگر من تمام سعی و تلاشم را به کار گیرم میتوانم به همچین دانشگاهی بروم ؟؟؟؟
اگر هم موفق به رفتن به خارج کشور نشدم
ارتودنسی رو تو کشور خودمون میخونم
ولی چند درصدی بیشتر علاقه به دکتر مغز و عصاب دارم و میخواهم در خارج کشور تحصیل کنم
برای اینکه بورسیه شد به جز مدرک زبان ایلتس ۶ به بالا و نمرات عالی چیز دیگه ایی لازم نیست؟؟؟؟
لطفا راهنمایی کنید با سپاس
دکتر شیروی
بهمن ۲, ۱۳۹۴
سلام، گرفتن پذیرش در هاروارد خیلی سخت است و بورسیه خیلی سخت تر است. اینکه شما با دیپلم بخواهید این تقاضا را داشته باشید قدری غیر واقعی است. مگر رتبه های اول را داشته باشید که آن هم تضمینی نیست. بهتر است پزشکی را در ایران بخوانید و برای تخصص بروید خارج.
فرزان
دی ۳۰, ۱۳۹۴
با سلام و عرض ادب خدمت شما استاد گرامی
حقیر دانشجوی دکترای آمار حیاتی – پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران هستم. برای رسیدن به این مقطع بسیار تلاش کرده ام با تمامی حرف های شما موافقم. هر روز به خودم میگم من هیچی بلد نیستم این حرف باعث میشه ساعت های زیادی رو به مطالعه بپردازم امان از روزی که آدم فکر کنه همه چیز رو بلده…. بابت همه مطالب مفیدتون سپاسگزارم
فاطمه س
دی ۲۸, ۱۳۹۴
سلام،ضمن خسته نباشین من کلاس دوم تجربی هستم سال پیش من با معدل۱۹/۸۲شاگرد اول شدم ولی امسال با اینکه نسبت به سال پیش خیلی خیلی میخوندم اما فکر کنم امسال دیکه شاگرد نشم،یعنی من یه ماه شب تا صبح نخوابیدم خیلی هم استرسی هستم تورو خدا کمک کنید انگیزه واسه درس خوندن دیگه ندارم….وقتی فک میکنم بچه های دیگه میخوان شاگرد بشن ومن نمی تونم خیلی نا اومید شدم..
دکتر شیروی
بهمن ۲, ۱۳۹۴
سلام، اینکه شما اول بشید خوب است ولی اگر هم نشدید خیلی در موفقیت کلی شما تأثیر نمی گذارد مگر اینکه روحیه اتان را از دست بدهید. خیلی از آدمهای موفق هرگز در مدرسه شاگر اول نبوده اند.
فاطمه س
بهمن ۴, ۱۳۹۴
سلام ممنون از شما ،من کارنامه ام رو گرفتم وشاگرد دوم شدم….
نیلوفر
دی ۲۶, ۱۳۹۴
سلام من امسال کنکور دادم ولی از رتبم راضی نبودم به رشته مورد علاقم نتونسم برسم ولی تصمیم گرفتم تو کنکور ۹۵ شرکت کنم که خوبو جدی درسامو بخونم و انگیزه هم برا درس خوندن دارم ولی نمیدونم چی بخونم چی نخوندم گیر کردمم 🙁
دکتر شیروی
بهمن ۲, ۱۳۹۴
سلام، ابتدا ببینید که چه ضعفهایی دارید و در چه درسهایی ضعیف هستید. اگر دروسی را از پایه ضعیف هستید سعی کنید روی پایه کار کنید واگر لازم باشد برای تقویت آن معلم خصوصی بگیرید یا آموزشگاه بروید.
مریم
دی ۲۶, ۱۳۹۴
سلام آقای دکتر..امیدوارم حالتون خوب باشه.
آقای دکتر من پشت کنکور هستم امسال. تا سال سوم فوق العاده درسم خوب بود.اما درگیر یه سری بدبختیای دوره نوجوونی شدم ( مطمئنا خودتون میفهمین منظورمو) و همین باعث شد بدجوری لطمه بخورم. دیگه از آخرای چهارم به خودم اومدم که خیلی دیر شده بود. نتیجش شد موندن پشت کنکور. الان هرکاری میکنم دیگه نمیتونم خودمو جمع و جور کنم.دیگه مثل اون زمانا شور و هیجان و اشتیاق و تلاشی که واسه درسام داشتم رو دیگه ندارم…..رشتم تجربی ام. آزمونامو همه بد میدم.خیلی خسته شدم.دیگه واقعا انگیزه واسه زندگیم ندارم.نمیدونم چیکار کنم. دوستام که تا سوم به گرد پامم نمیرسیدن همه یا قبول شدن یا الان خیلی اوضاعشون از من بهتره….لطفا یه چاره ای واسم پیدا کنید:-(
دکتر شیروی
بهمن ۲, ۱۳۹۴
سلام، خب این هیجانجات در دوره نوجوانی پیش می آید. مهم این است که بتوانی آنها را مدیریت کنی. اینکه کسی یک سال یا بیشتر متوقف شود خیلی مشکل زا نیست. اینکه فرد کلا از گردونه حذف شود، مشکل است. اگر بتوانی خودت را دوباره بازسازی کنی و افکارت را شفاف و روشن کنی و از دست این افکار نجات بدهی، مطمئنا بهتر از قبل درس خواهی خواند ولی اگر با این مشکلات مبارزه نکنی و به قطار قبلی برنگردی زندگی آینده تو فقط حسرت و ناامیدی خواهد بود.
مریم
بهمن ۳, ۱۳۹۴
سلام آقای دکتر. خیلی خیلی ممنونم که جواب دادید.
حق باشماست…. من نمیخوام زندگی ایندم توام با حسرت باشه…
به اندازه کافی بابت اون یه سال غصه خوردم.اما شما گفتین که یک سال خیلی مشکل زا نیست. و اگه مبارزه کنم میتونم بهتر از قبلا هم درس بخونم.
احساس میکنم یه جرقه امید تو وجودم زده شده.
ازتون خیلی خیلی ممنونم
رویا
دی ۲۶, ۱۳۹۴
سلام اقای دکتر من دبگه واقعا حالم داره از این وضعیت بهم میخوره امسال کنکور دارم ولی دقیقا مصداق همون حرفی که شما زدید هستم مثل یخ وارفته! من میانگین ۴۰ ساعت در هفته درس میخونم و همه میگن کمه اونم تو تجربی ولیییی واقعا بی انگیزه و خسته ام اصن هرشب هم ارزوی مرگ میکنم از اون بدتد خیییییلی غبطه میخورم به بقیه که چرا فلانی رتبش ۲۰۰ شده و من ۲۰۰۰ شدم فک کنم یه عاملی که باعث بی انگیزگی شدیدم شده ترس از شکسته چون دیدم کسایی رو که شبا نمیخوابیدن و درس میخوندن الان رتبشون شماره تلفنه خلاصه واقعا من حالم خیی بده اصن به پوچی رسیدم همش ا خودم میگم که چی یه عده هر روز رشد میکنن و پیشرفت میکن و خوشحالد عده ای هم مثل من هر روز بدبخت ترن واقعا اونایی که زیر ۲۰۰ ان یه نابغه اند یه مغر خاصی دارند که هیچکس نداره اینها اعجوبه اند! واقعا اینه عدالت …
دکتر شیروی
دی ۲۶, ۱۳۹۴
سلام، فکر کنم دلیل اینکه آنها موفق تر از شما هستند این است که شما بیشتر از آنها غرغر می کنی و به زمین و زمان لعن و نفرین می فرستی. خب مگر نمی دانی که لعن و نفرین و غر غر برمی گردد به خود آدم و آدم را له می کند. اول فکرت را از اینها پاک کن. کسی که ارزوی مرگ می کند که درس خوان نیست. اگر رفته شکنجه گاه. اینطوری عزیزم درس نمی شود خواند.
علیرضا
دی ۲۵, ۱۳۹۴
سلام وعرض ادب آقای دکتر
امسال آزمون وکالت قبول نشدم وخیلی ناراحتم
ودچارسر در گمی در منابع موجود شدم
لطفابنده حقیر را از تجربیات مفیدتون مستفیض بفرمایید که بتوانم سال بعدرو با موفقیت درآزمون وکالت ۹۵ ب اتمام برسانم
دکتر شیروی
دی ۲۶, ۱۳۹۴
سلام، خب اولا رقابت زیاد است و ثانیا شما ممکن است پایه دروس اتان ضعیف باشد. ممکن است هم دچار استرس می شوید و راندمان کارتان می آید پایین. به هر حال باید اول بفهمید که مشکل شما چیست.
محمد حسن
دی ۲۴, ۱۳۹۴
سلام دکتر، من دانشجوی ترم یک ام
اول ترم زیاد تلاش میکردم و نمرات کوییز کلاسیم ماکس کلاس میشد
همه ی همکلاسیها میگفتن ماکس کلاس و به قول خودتون خرخون
تا حدود دو ماه روند درس خوندن من ادامه داشت و منم چن تا دوست تو کلاس. پیدا کردم دوستامم درس میخونن ولی نه به اندازه اون موقع من
همش نا امیدم میکردن و‌حرفای استرس زا و ناامید کننده میزدن الان که‌موقع امتحانات شده من دیگه حس خوندن ندارم البته میخام بخونم ولی نمیشه همون رفیقا تو دانشکده و … نا امیدم میکنن و تمرکز و ارامشم رو ازم میگیرن
از طرف دیگه بدون همین شبکه های اجتماعی و… نمیتونم روزم رو ب پایان برسونم
لطفا جوابم رو بدید و راهنماییم کنید چیکار کنم ک مثل قبل شم ممنون
دکتر شیروی
دی ۲۶, ۱۳۹۴
سلام، خب اولین شرط برای موفقیت این است که از دوستانی که نفس منفی دارند دور شوید که ناامیدی و کسلی آنها به شما صددرصد سرایت می کند. دوم اینکه استفاده از شبکه های اجتماعی را کنترل کنید. هر چند می دانم عادت به آنها خیلی هم راحت قابل ترک نیست ولی گاهی مشکل اول باعث مشکل دوم می شود یعنی ناامیدی و کسلی باعث می شود که شما وقت بیشتری با شبکه های اجتماعی بگذارید و کمتر درس بخوانید.
علیرضا پرموز
دی ۲۳, ۱۳۹۴
سلام دکتر من ترمه ۳حقوق ام …. نمیدونم چرا هرچی میخونم نمرهام و معدلم بالا نمیرن بخداااااا روزی ۶الی۷ساعت میخونم ….اما بی نتیجس ……… تروخداااا کمکم کنید………دیگه دارم فک میکنم کند ذهنم…….ی راه حل بدید….
دکتر شیروی
دی ۲۳, ۱۳۹۴
سلام خب آدم فکر کند که فکرش نمی کشد خیلی هم بد نیست تلاش می کند که راهش را پیدا کند که چطوری با ذهن پایین نمره خوب بگیرد. خب بیشتر بخوانید. البته ممکن است کتابهای نادرستی را انتخاب می کنید. فقط جزوه خودتان را نخوانید. مثلا اگر مدنی سه می خوانید، می توانید بیشتر روی قانون تمرکز کنید که آنها را بفهمید یا کتابهای دیگری غیر از جزوه یا کتاب معرفی شده را بخوانید.
علي
دی ۲۲, ۱۳۹۴
اقای دکتر من هر چه زیست میخونم بعضی هاشو یادم میره و بیش از یه ساعت و نیم نمیتونم بخونم چه کار کنم بعضی مفاهیم یادم نره
دکتر شیروی
دی ۲۳, ۱۳۹۴
علی جان ولش کن این پزشکی را. نمی شود که آدم برود ریاضی بخواند در حسرت پزشکی باشد خب. همان رشته خودت را آباد کن بهتر است.
مهدی
دی ۲۲, ۱۳۹۴
با سلام خدمت استاد عزیز .من پسری ۱۵ ساله در دبیرستان نمونه هستم .من هم دقیقا همین حکایت خرخوانی را با بچه های مدرسه دارم .و دقیقا همینجوری بوده ام و امسال هم دیگر توجهی به این موضوع نمیکنم اما متاسفانه امسال گرفتار چیزهایی مانند تلگرام شده ام و دیگر نمیتوانم مانند قدیم درس بخوانم و البته انقدر ها هم نمره ام خراب نشده است ( معدل دوسال هفتم و هشتم ۲۰) اما ان حس های به قول معروف خر خوانی دیگر از بین رفته اند و بدبختی انجاست ک دیگر نمیتوانم از شر این عوامل خلاصی شوم اما انقدر هدف های بزرگی در سر دارم که برای رسیدن به ان ها حاضرم هر کاری بکنم (حتی در فکر هستم انقدر درس بخوانم تا برای تحصیل به خارج از کشور بروم)ولی متاسفانه بعضی از چیز ها در زندگی جلوگیرم میشوند و مثل کنه به ادم میچسبند … راهنمایی هایی از شما میخواهم برای موفق شدن در این راه و پیروز شدن بر این عوامل باشد خواهشمندم کمکم کنید تا بتونم به اهدافم برسم ….
دکتر شیروی
دی ۲۳, ۱۳۹۴
سلام، مهدی جان روزگار ما سرگرمی ها و مشکلات خودش را داشت و روزگار شما مسایل خودش را دارد. می گویند در داستانها می گفتند «خردجالی» پیدا می شود که هر موی وی یک رقصی می کند و مردم چنان جذب آن می شوند که همراه وی می شوند و آن خر وارد جهنم می شود و آن مردم را با خود به جهنم می برد. یادتان باشد که می تواند یک موی آن «خردجال» برای شما همین تلگرام باشد. همانطور که گفتید به اهداف بلند خودتان فکر کنید و خودتان را از این افکار نجات دهید. در ضمن یادتان باشد که دیگران هم چنین مشکلاتی دارند و آنها که جلو می افتند می توانند این مشکلات را حل کنند.
مهدی
بهمن ۵, ۱۳۹۴
با سلام . ممنونم از وقتی که گذاشتید و منو راهنمایی کردید. من هم در امتحانات نوبت اول ؛ دو امتحان اولی را با نمره های ۱۹.۵ و ۱۹.۷۵ دادم.. نقص عجیبی بود اما نقصی که در کارم بود همان تلگرام بود … پس از آن عزمم را جذب کردم و تلگرام حذف کردم و چسبیدم به درس.هر چند من سعیم بر آن بوده که درس خواندنم را به شب امتحان نندازم.. و فقط دوره میکنم .. پس از آن دو امتحان ،بقیه ی نمره هایم ۲۰ بود و آن دو نمره اولی هم با شناختی که معلمان از من داشتند رفع شد و بهم ۲۰ دادند . خداروشکر معدلم ۲۰ شده است .. رشته ای که میخواهم برم ریاضی فیزیک است چون هم من به این رشته علاقه مندم و هم آنقدر در حفظ کردن مطالب استعداد ندارم و همیشه دوست دارم درس را بفهمم ن اینکه بخوانم.. هر چند میدانم درس فقط ۴۰% است و مهم تر از آن برای رسیدن به قله ،خودم باید ابتکاری از خود نشان دهم و شغلی برای خود دست و پا کنم و در این راه قدم بردارم .راستش هدف بعدی ام قبول شدن در تیزهوشان است و سخت به دنبال آن هستم .. از برخی معلمان هم مشاوره گرفته ام آن ها میگویند رفتن به تیزهوشان بسیار عالیست و .. از این حرفا .. اما خودم کمی ترس دارم زیرا مگر میشود من با کسانی رقابت کنم که سه سال زیست و فیزیک داشته اند و بسیار با ان ها کار شده است؟ از کمک شما و زمانی که برای پاسخ دادن میگذارید صمیمانه متشکرم و همچنین درخواستی هم از شما برای در اختیار گذاشتن تجربه های مفیدتون دارم هر چه باشد شما از ما دو سه پیرهن بیشتر پاره کرده اید … آرزوی سلامتی را برای شما دارم ( مهدی سورگی)
علی
دی ۲۱, ۱۳۹۴
سلام استادمن دانش آموزدوم تجربی هتم تاسال اول درسم عالی بودولی…مشکل ازامسال شروع شدکه دختراقوام ما واردمدرسه من شد ودریک کلاس افتادیم من هم استرسی وهمین باعث پایین آمدن درسم شدتاآن جایی که باوجودخواندن زیادنمره فیزک ۱۳ریاضی۱۴موندم چیکارکنم گریه ام گرفته راه بگذاریدجلوی پام
دکتر شیروی
دی ۲۳, ۱۳۹۴
سلام، علی جان شما مگر در مدرسه مختلط درس می خوانید؟
مهدی
دی ۲۰, ۱۳۹۴
متن تون عالی بود آقای دکتر. با اجازتون این متنو کپی میکنم.
چکامه
دی ۱۹, ۱۳۹۴
سلام دکتر.من واقعا از حرف هاتون خوشم اومد.راستش من دوم تجربی هستم. پارسال خیلی تلاش کردم و واقعا هم انگیزه داشتم و موفق هم شدم چند بار رتبه آوردم و…امسال هم تلاشم خیلی بیشتر شده ولی احساس میکنم که خسته شدم.همش به خودم میگم مگه کوه کندی؟ولی خب…یجورایی انگیزه ام رو از دست دادم.در ضمن توی خوندن خیلی وسواس دارم و اونچه که باعث میشه از عملکرد خودم راضی نباشم بی دقتی منه که واقعا منو درگیر کرده لطفاً کمکم کنید.
با تشکر
دکتر شیروی
دی ۲۱, ۱۳۹۴
سلام، خب برای بقیه هم درس خواندن سخت است. باید با سختی ها مبارزه کرد تا سختی ها جلوی ما زانو بزنند نه ما در مقابل سختی ها زانو بزنیم.
فاطمه
دی ۱۸, ۱۳۹۴
سلام به منم همش تو کلاس میگن خرخون. . مدتی دیگه از درس خوندن. زیاد خوشم. نمیاد یعنی میخونم ولی مثل قبلا خوب خوب نمیخونم. بعد خیلی استرس دارم میترسم امتحانم رو خراب کنم . من کلاس هشتمم
دکتر شیروی
دی ۲۱, ۱۳۹۴
سلام، خب پس حالا خرخون نیستی؟ بجای استرس دوباره خرخون شو.
بهناز
دی ۱۶, ۱۳۹۴
سلام دکتر من خیلی درس میخونم دوم دیبرستانم و رشته انسانی درطول سال همیشه نمراتم عالیه و مستمرام بیسته اما توی ترم با اینکه میخونم نتیجه ای خوندن درسام آخرش میشم ۱۹یا۱۸ اصلا اون نتیجه ای که میخوام و نمیگیرم توترم.چیکارکنم؟؟؟؟
دکتر شیروی
دی ۲۱, ۱۳۹۴
سلام، بنظرم نمره گاهی بالا و پایین می شود. باید دقت کنید که چرا نمرات شما کم می شود و دلیل آن چیست و سعی کنید آن اشکالات را برطرف کنید. در ضمن با معلم خودتان هم در این زمینه مشورت کنید که چکار کنید که نمرات شما بهتر شود.
فاطمه
دی ۱۶, ۱۳۹۴
سلام استاد من پشت کنکوری هستم من تا سال سوم هم خودم جزو خرخون ها بودم و همیشه رتبه ۱ کلاس و مدرسه بودم ولی در سال چهارم دبیرستان بسیار تغییر کردم و دیگر هیچ اشتیاقی برای درس خواندن ندارم و از لحاظ درسی بسیار افت کرده ام ممنون میشم راهنمایی و کمک کنید که چگونه به شرایط قبلی ام برگردم با تشکر
دکتر شیروی
دی ۲۱, ۱۳۹۴
سلام، خب خیلی چیزها باعث می شود که ما در مسیر خودمان دچار وقفه و مشکل شویم. شما باید علت آن را کشف کنید و آن را برطرف کنید. بنظرم شما می توانید بر این مشکل غلبه کنید.
نیلوفر
دی ۱۶, ۱۳۹۴
سلام اقای دکتر… خسته نباشید…
من برای تعیین رشتم خیلیییی درگیر بودم حتی شب قبلش انقدرکه استرس داشتم و گریه کرده بودم که صبحش چشام قرمز بود یعنی بین تجربیو ریاضی موندم الانم سال دوم ریاضیم تا الان هیچی خوب پیش نرفته من تا پارسال اصلا درس نمیخوندمو نمره میوردم ولی امسال نمیشه دارم از همه چیم میگزرم که نمره بیارم ولی نمیشه نمیدونم واقعا چیکار کنم و حالا میخوام کمکم کنید بگین چیکار کنم من تصمیم گرفتم توی ریاضی بمونم ولی بیرون از مدرسه درسای تخصصی تجربیم بخونم که دوتا کنکور بدم از ی طرف میترسم نتونم و از یک طرف پزشکیو دوست دارم ولی اصلا اسمشم بهم استرس میده و کلمه من نمیتونمو میاره تو ذهنم…اصلا انقدر نگرانم که همش فکر میکنم ولی به هیچ نتیجه ای نمیرسم از ی طرف علاقه ای که دارم اینکه خودمو تو اون لباس سفید ببینم یا حتی شیفتای شب ارامش بیمارستانو چک کردن بیمارای خواب همه و همه باعث شده گیج بشم ی طرف ایناس از ی طرف میگم نمیتونم این همه ادم نتونستن من که دیگه هیچ یا میگم تو امتحانای الانم موندم چ برسه به کنکور اقای دکتر ازتون خواهششش میکنم پاسخمو کامل بدین بگین چیکار کنم از این سردرگمی در بیام اصلا من به درد تجربی میخورم؟میتونم؟باید چیکار کنم؟روزی چقدر بخونم؟من میخوام از الان شرو کنم؟کارم درسته؟زیست دومو از تابستون بخونم یا از الان شروع کنم؟خواهششش میکنم کامل بگید خواهششش میکنم…
خیلی ممنون…
دکتر شیروی
دی ۲۱, ۱۳۹۴
سلام نیلوفر عزیز. از اینکه در این سن اینقدر خودت را آزار می دهی نتیجه ای نمی گیری. بلاخره حالا رفته ای ریاضی. بنظرم دیگر نباید فکر پزشکی بکنی. مگر برگردی و بروی علوم تجربی. اگر واقعا اینقدر به پزشکی علاقه مند هستید تغییر رشته به تجربی بدهید. یا با معلم خصوصی درسهای زیست و اینها را بخوانید. نگرانی و گریه و اضطراب فقط راندمان کار شما را پایین می آورد.
امیر اریا
دی ۱۵, ۱۳۹۴
سلام آقای دکتر من امیر اریا هستم و ۱۴سالم است و کلاس هشتم هستم تصمیم گرفتم که دندان پزشک شوم البته معدل آذرماه من شده۱۹/۶۰فقط هم به خاطر درس اجتماعی که شده۱۹ کارو قناری که شدم ۱۸ بقیه درام رو هم شدم ۲۰ یعنی ریاضی علوم و…را ۲۰ گرفتم ب نظرتون میتونم دندان پزشک شوم اخه سال بعد انتخاب رشته است ممنون میشم جواب بدهید.بسیار متشکرم
دکتر شیروی
دی ۲۱, ۱۳۹۴
سلام امیر آریا شما خوب دارید درس می خوانید. یکی دو تا درس پایین بیاد مشکلی ایجاد نمی کند به شرطی که عقب نیفتی. بنظرم امکانش خیلی هم هست.
دانشجو
دی ۱۳, ۱۳۹۴
جناب دکتر عزیز، واقعاً از این متن خوشم آمد. باورتان می شود که من هم روزی در دوران تحصیلی ام در مقطع راهنمایی و دبیرستان همین مشکل را داشتم. بارها و بارها از طرف دوستان صمیمی ام خرخون خطاب می شدم و هر بار هم واکنش تندی نسبت به آن داشتم اما حالا که دانشجوی دکتری حقوق بین الملل در یکی از بهترین دانشگاه های ایران هستم و هنوز هم گاهی از سوی همان دوستان خرخون خطاب می شوم، دیگر حساسیت های سابق را ندارم. چراکه بارها برایم اثبات شد که آنها از روی حسادت و اقناع وجدان خود درخصوص کم کاری هایشان چنین خطابم می کردند.
با این نوشته شما، خیلی احساس خوبی پیدا کردم و من نیز دوست دارم همچنان خرخون دانسته شوم!
hasti
دی ۱۳, ۱۳۹۴
سلام ,حالتون چطوره!؟
خواهش میکنم ب من کمک کنید
من به کل انگیزه ام رو از دست دادم ,من دانش اموز دوم دبیرستانم,رشته تجربی
تا پارسال خیلی عالی بودم تو مدرسه ,تو درسام و,,, اما امسال اصلا انگار ادمی دیگه شدم
دارم دیوونه میشم
ایام امتحانات و من سخت مریضم,امتحان فیزیکم رو گند زدم
برای منی ک باید بیست میشدم نمره ١۶غیر قابل قبوله اونم تو فرزانگان
امسال انقدر ناامید کننده بود ک حتی باخودم گفتم اصلا چرا دیگه تلاش کنم وقتی هیچ ثمره ای نداره,ولی بعدش فک کردم خب بعدش چی کارکنم
تو روخدا راهنماییم کنین
چقدر باید درس بخونم
چی کار کنم
با توجه ب حجم درسی ک من میخونم واقعا برام افت داره نتیجه این بشه
دکتر شیروی
دی ۱۴, ۱۳۹۴
سلام برای چی اینقدر ناراحت و مضطرب هستید؟ خب ببنید که چی شده که افت کرده اید. احتمال زیاد یه چیزی در این دوره بلوغ سراغ ات امده و فکرت را مشغول کرده است.
مریم
دی ۱۳, ۱۳۹۴
سلام
امسال دوم تجربی هستم الانم امتحانای نوبت اولمو دارم میدم خییییییییییییلی درس میخونم ولی اصن اون نمره ای ک دلم میخوادو نمیارم همش گند میزنم به امتحان
خواهش میکنم جوابمو بدین ی راه حل جلو پام بزارین
دکتر شیروی
دی ۱۴, ۱۳۹۴
سلام باز هم بیشتر بخوان. البته یه نگاهی هم بینداز که چرا نمرات شما کم است. البته سعی نکن که معلم ها را متهم کنی که با شما دشمن هستند.
غزل
دی ۱۲, ۱۳۹۴
سلام آقای دکتر
من دانش آموز سال دوم دبیرستانی هستم
در حقیقت بگم که من تا پارسال جزو بچه های زرنگ کلاس به حساب میومدم ولی امسال هم وارد مدرسه جدید شدم هم پایه جدید…مدرسه جدید هم واقعا نصف بچه هاش شاگرد اول هستن!و این باعث شده که من احساس کنم خنگ هستم.. طی سال ها اخیر من هیچوقت نخواستم جای دیگری بنشینم و رقابت داشته باشم و همیشه تلاش خودم بوده ولی امسال تلاشی که من میکنم باز هم نتیجه خوب نمیده!مثلا در درس ریاضی من پارسال ریاضی رو یا ۱۹ یا ۲۰ میگرفتم ولی امسال با نمرات ۱۳ و ۱۴ میرم جلو! از نظر ارتباط دوستانه مشکلی ندارم ولی هنوز از نظر درسی وقتی بهشون فکر میکنم خودم رو یه نقظه کوچیک فرض میکنم…البته بگم که من با اجبار به رشته ریاضی اومدم..فقط برا اینکه استعداد داشتم من رو اجبار کردن…همیشه یه اشتباهی تو امتحانا هست که تلاش من رو خراب میکنه…مثلا من همین امروز امتحان فیزیک دارم ۲ روز متوالی هست که دارم مطالعه میکنم و فک کنم در هر روز حداقل ۹ ساعت شده!ولی امروز صبح که به بچه های کلاسمون فکر میکنم احساس میکنم که هیچی بلد نیستم!…برای همین اینجا رو پیدا کردم..آقای دکتر لطفا کمکم کنید 🙁
دکتر شیروی
دی ۱۴, ۱۳۹۴
سلام خب اگر اینطوری فکر کنی که از دیگران کمتری، آهسته آهسته همان چیزی که فکر می کنی را پیدا می کنی. شما هم مثل بقیه به خودت بگو که من کمتر از آنها نیستم. اینکه فکر می کنی اجباری امدی ریاضی ذهنت را خراب می کند اول این مسئله را برای خودت حل کن.
نا امید
دی ۱۱, ۱۳۹۴
سلام آقای دکتر ممنون از این که جواب همه بچه ها رو می دین.
آقای دکتر من تو دوران ابتدایی و راهنمایی همیشه جز نفرات برتر بودم و رقابت شدیدی با دوستانم داشتم
اما وقتی وارد دبیرستان شدم نمی دونم چرا افت پیدا کردم و با این که عین همان دوران می خوندم اما معدلم کم شد و همیشه بر این باورم که معلما حق منو بهم نمی دن
امسال سال سوم تجربی هستم و خیلی خیلی تلاش می کنم که معدلم بالا بیاد اما تو امتحان های کلاسی نمی تونم آنچه که یاد گرفته ام رو بنویسم و همش حواس پرت می شم یا حوصلم سر می ره و خسته می شم الان هم موقع امتحان ترم اول نسبتا درس هام رو تا حالا خوب دادم اما همیشه موقع درس خوندن حواسم پرت می شه و گاهی اوقات یه روز تمام رو از دست می دم و همیشه هم این اتفاق روز ها می افته و وقتی شب میشه استرس می گیرم که وای نخوندم و به همین دلیل حواسم کاملا سر درس میشه و یه جورایی با انگیزه درس می خوندم که باعث می شه همیشه شب ها تا دیر وقت بیدار باشم و روز ها خسته
خواهش می کنم کمکم کنید. هدف من پزشکی. مطمئن باشید به هر چه که شما بگید گوش می کنم
ممنونم
دکتر شیروی
دی ۱۴, ۱۳۹۴
سلام همین استرسها به شما آسیب می زند. در ضمن اینکه فکر می کنی دیگران به شما ظلم می کنند و معلمها حق شما را می خورند این هم ذهن شما را خراب می کند. حتی اگر این واقعیت داشته باشد نباید درگیرش شوی. فهمیدی باید ذهنت را شستو بدهی تا بتوانی موفق شوی
علیرضا
دی ۸, ۱۳۹۴
سلام آقی دکتر من امسال که وقط انتخاب رشتمه احساس میکنم که درسم ضعیف شده میشه یه راهکار اراعه کنید تا من امسال یه رشته عالی بردارم احساس میکنم که درسم ضضعیف شده چهکنم خیلی ناراحتم وخواب وخراک درست وحسابی ندارم کمک کنید
دکتر شیروی
دی ۱۴, ۱۳۹۴
سلام املای شما چقدر ضعیف است علیرضا. چند تا اشتباه املایی در متن بالا دارید؟ بهتر است قدری املای خودت را تقویت کنید شاید این کمک کند بقیه درسها را هم درست بخوانید.
رضا
دی ۷, ۱۳۹۴
سلام دکتر من دانشجوی کارشناسی مکانیکم تو یاد گیری درس هائ همچون معادلات دیفرانسیل مشکل دارم نمیدونم به چه صورتی باید این درسو یاد بگیرم اگه راه حل خاصی برای بنده دارید خوشحال میشم که راهنمائیم کنید.
دکتر شیروی
دی ۱۳, ۱۳۹۴
سلام بنظرم پایه شما ضعیف است. اگر معلمی بگیرید که پایه را به شما کمک کند، راه می افتید.
eli
دی ۷, ۱۳۹۴
سلام من سوم تجربی هستم موقع کلاس وقتی که معلم امتحان میگیره مشکلی ندارم و ۲۰میشم ولی موقع امتحانا باوجود خوندن به دلیل استرس زیاد امتحانام و خوب نمیدم واقعا نمیدونم باید چی کار کنم؟
ممنون میشم اگه کمکم کنید
دکتر شیروی
دی ۱۳, ۱۳۹۴
سلام، خب باید یاد بگیری که استرس می زند آینده ات را خراب می کند. قدری روزها ورزش کن.
مسعود
دی ۴, ۱۳۹۴
سلام آقای شیروی.
من تا یک ماه دیگه از دانشگاه فارغ التحصیل می شوم.
توی دانشگاه اصلا درس خون نبوده ام.
از زمان کنکور همیشه برایم سوال بوده که چی می شه که یک نفر درس خون می شه و یکی نمی شه ….در شرایط زندگی مساوی چه چیزی فرق می کنه..چه تفاوتی بین این دو نفر هست .
من همیشه دوست داشتم درس خون باشم ولی هیچ موقع نتوستم باشم و جواب سوالمو هیچ وقت پیدا نکردم.
چه راه عملی وجود داره که خر خون شد؟
دکتر شیروی
دی ۱۳, ۱۳۹۴
سلام خرخونی ذاتی است!!!!
امیر
دی ۲, ۱۳۹۴
سلام اقای دکتر من یکی از دانش اموزان رشته تجربی هستم و توی یک دبیرستان خاص درس میخونم همه ی درسهام عالین به جز ریاضی وفیزیک وشیمی نمیدونم چی کار کنم چون تو این درس ها توفیقی پیدا نمیکنم هیچ انگیزه ای برای درس خوندن ندارم خواهشل کمکم کنید باسپاس
دکتر شیروی
دی ۴, ۱۳۹۴
سلام باید بنظرم با پدر و مادرت صحبت کنید که معلم خصوصی بگیرند و شما از سالهای قبل با شما کار کند که پایه شما قوی شود و ترس شما بریزد. یا خودتان اینکار را انجام دهید.
Mohammad
دی ۱, ۱۳۹۴
سلام خسته نباشید
استاد شیروی من امسال سال سوم تحربی هستم راستشو بخواین درسم خوب نیست معدلم به زور بیاد ۱۵/۵۰ اینقدر دوستام بهم گفتن نمیتونی کاره ای بشی خسته شدم بنظر خودم استعدادم خییییلی بیشتر از بقیه دوستامه ولی نمیتونم خوب درس بخونم بنظر شما چکار کنم ؟؟روزی چند ساعت بخونم جبران اینکه نخوندم بشه ؟اگر بتونین کمکم کنین تا اخر اگر مدیونتون میشم فقط بگین چکار کنم ممنون میشم جوابمو بدین خدافظ
دکتر شیروی
دی ۴, ۱۳۹۴
سلام خب خودت قبول کرده ای که بیش از این نیستی. پس بیشتر از این نیستی مگر به خودت بگویی که من بیشتر از این هستم. همین و بس. البته تنبلی خودت را هم به بی استعدادی ات ربط نده. خب.
فاطمه
آذر ۳۰, ۱۳۹۴
سلام آقای دکتر…من نسبتا زیاد درس میخونم وبه به نظر خودم خوب تلاش میکنم ولی همیشه تو امتحاناتم یه شتباه کوچک هم شده باید بکنم تا نمرم کامل نشه…دوست صمیمی من بسیار باهوش و البته خرخون است….همیشه درساشو کامل میشه و منوقتی موفقیت اونو میبینم احساس خیلی بدی نسبت به خودم پیدا میکنم و کمی ناامید میشم…میشه یک مشاوره بهم بدین…یه نظر ...البته لازم به ذکره که من در دبیرستان تیزهوشان درس میخونم….
دکتر شیروی
دی ۴, ۱۳۹۴
سلام، همیشه نباید نفر اول بود تا موفق شد. حتی اگر شما نفر دهم هم باشید ممکن است با تلاش موفق شوید حتی از آن که نفر اول بوده است هم بیشتر. مهم این است که تلاش کنید
فائزه
آذر ۲۷, ۱۳۹۴
با سلام و احترام خدمت شما استاد عزیز
من دانشجوی کارشناسی ناپیوسته ی کامپیوتر هستم .
من درحین تحصیل کلا دانش آموز متوسط رو ب بالا بودم سال سوم هنرستان که شدم تصمیم گرفتم خوب درس بخونم که بتونم برم دانشگاه و همون سال به عنوان دانش آموز زرنگ کلاس و حتی مدرسه و آموزشگاه شناخته میشدم .معدلم ۱۹.۸۷ شد
کنکورمو ک دادم دانشکده ای توی تهران قبول شدم و وقتی رفتم دانشکده و خوابگاهی شدم دوباره سطح درسیم در حد متوسط شد و با معدل هفده و خورده ای فارغ التحصیل شدم پدر و مادر م به موفقیت من خیلی امیدوارن و انتظار دارن ک من خیلی خوب رشد کنم و پیشرفت کنم همین عامل باعث خرابی روحیه ی من و ترس خیلی زیاد از شکست شده با همون روحیه ی بدی هم ک داشتم برای کنکور کارشناسی شروع کردم به خوندن اونجا تو تمام آزمون ها جزو نفرات برتر بودم و با رتبه ی ۱۳ دوباره تهران قبول شدم و در خین تحصیل کارشناسی وضعیت درسیم به شدت افت کرده یعنی جزو دانشجوهای متوسط ام
اصلا انگیزه ای برای درس خوندن برام نمونده زندگیم کلا شده نگرانی و ترس از آینده دیگه نمیتونم تلاش کنم وقتی کسی رو باهوش تر از خودم میبینم اعتماد بنفسم رو از دست میدم و فکر میکنم من خنگم و همش آرزو میکنم ک کاش بجای اون بودم .
از یک طرفذنمیتونم ببینم دارم تلاش چند سالمو خراب میکنم و ازیک طرف هم دیگه رغبتی ب درس خواندن ندارم ،حتی دیگه نمیتونم اراده کنم و رقابت درسی داشته باشم
(ا ین را هم بگم ک خیلی درگیر شبکه های اجتماعی یا درگیر روابط عاطفی با جنس مخالف نیستم ک بگم دلیلش شاید این باشه من دغدغه ی ذهنی و نگرانی زیادی دارم)
لطفا راهنماییم کنید چیکار کنم دوباره بتونم با علاقه درس بخونم؟؟؟
دکتر شیروی
دی ۴, ۱۳۹۴
سلام، باید فکرت را تمرکز بدهید و انگیزه درس خواندن را در خودتان تقویت کنید. به احتمال زیاد هم کلاسیهای شما هم انگیزه ندارند. اینکه بتوانید خودتان را از این فضاهای منفی جدا کنید اولین شرط است.
شمیم
آذر ۲۷, ۱۳۹۴
سلام خسته نباشید
من تو فرجه مطالعاتی برای امتحانات پایان ترم هستم
ترم ۳رشته عمران
نمیدونم ه درسو ببندم بعد برم سراغ یه درس دیگه
یا از هر درس هر روز یه مقدار بخونم
دکتر شیروی
دی ۴, ۱۳۹۴
سلام اگر در روز دو تا درس بخوانید شاید موثر تر باشد تا همه روز را یک درس بخوانید.