یادم نیست که اولین باری که این کلمه «خرخون» را شنیدم کی بود. اما می دانم که خیلی ها مرا به این لقب مفتخر کرده اند. خب من هم مثل هر کس دیگر از این لقب خوش ام نمی آمد و یادم می آید وقتی این کلمه را هم کلاسی هایم در مورد من بکار می بردند، برای این که به آنها نشان دهم که «خرخون» نیستم سعی می کردم دیگر پیش آنها درسهایم را دوره نکنم و اصلا روی کتاب و دفترم نگاه نکنم. البته گاهی هم «ننه من غریبا» در می آوردم و می گفتم که تمام دیشب سردرد گرفته بودم، یا مهمان آمده بود خونه امان، یا بابام برای یک کاری فرستاده بودم، و از این دست حرفها … که نتیجه بگیرم که نشد که درس بخوانم بلکه دست از سر ما بردارند. البته بچه ها هم این حرفهای من را خیلی جدی نمی گرفتند ولی به هر حال این هم یک نوع دفاع در مقابل اتهام «خرخونی» بود که چپ و راست زده می شد.
یه روز وقتی یکی از همکلاسی ها من را «خرخون» خطاب کرد، عکس العمل نشان دادم و کار به مجادله کشید. شب آن روز که می خواستم بخوابم همه اش این کلمه لعنتی «خرخون» و آن جر و بحث در مدرسه دور کله ام چرخ می زد که آخه این «خرخون» یعنی چه: یعنی من خر هستم و درس می خوانم. خب خیلی از بچه های کلاس که از من خرتر اند؛ حتما منظور این نیست؛ اگر معناش این باشد که ناراحت کننده نیست چو بچه ها که می دونند که من خر نیستم. یا منظور آنها این است که من هر چه می خونم باز عین خر هیچی نمی فهمم. این هم که درست نیست چون من اگر درس می خونم که می فهمم و توی کلاس ریاضی تمام مسئله های مشکل را من حل می کنم و بچه ها سر دفتر من با هم دعوا می کنند و تازه توی امتحان هم همیشه بهترین نمرات را می گیرم. شاید منظور آنها این باشد که من مثل خر درس می خوانم. عین خر درس می خوانم یعنی چه؟ یعنی همانطور که خر سرش را پایین می اندازد و بار را به مقصد می رساند، من هم سرم را روی کتابم می اندازم و … هی این حرفها را به خودم می زدم و به خودم دلداری می دادم که «خرخون» خیلی حرف بدی هم نیست. حتما «خرخونی» یعنی خیلی درس خونی، یعنی آنقدر درس بخوانی که انگار خر می خواهد دانشمند بشود. خب اگر آدم اینطوری دانشمند بشود که بد نیست حتی اگر مثل خر هم درس بخواند. ولی مگر خر درس می خوند؟… این حرفها صد بار توی مغزم دور خورد تا بلاخره آن شب خوابم برد.
اخیرا کسی به شوخی یا جدی چیزی به ام گفت که دوباره من را به یاد «خرخونی» آن زمان انداخت و دست مایه ای برای این دلنوشته شد. او به من گفت: «تو یه فرد خیلی معمولی هستی که فقط زیاد می خونی و زیاد کار می کنی و بلاخره یه خرخون واقعی هستی!» دیگه آن حساسیتهای دوره نوجوانی گذشته بود که از این کلمه ناراحت شوم و شب نخوابم و برای این که نشان بدهم که خرخون نیستم جواب برخی از سوالات سرکلاس یا امتحانی را ندهم و تجاهل کنم بلکه از شر همکلاسی های ناجنس رهایی پیدا کنم. در دهه پنجاه عمرم دیگر «خرخون» مفهوم بدی را برایم تداعی نمی کرد. آره من «خرخون» ام ولی تو چی هستی؟
پس از مطالعه زیاد در احوال دانشمندان، بزرگان و افراد موفق در گذشته و حال دریافتم که توفیق همواره در گرو تلاش و کوشش و محرومیت بوده است؛ کوشش و تلاش در حد غیر متعارف و در کنار آن محرومیت غیر متعارف از لذایذ زندگی و نعم دنیوی که برای بسیاری از مردم نشان از وجود رگه هایی از «خریت» دارد. وقتی شما احوال آن دانشمند کاشف[۱] هلیکوباکتری را مطالعه می کنید که برای اثبات نظریه خود مبنی بر این که زحم اثنی عشری ناشی از وجود این باکتری است، خود را آلوده می کند؛ یا آن مهندس چینی[۲] که برای حفر اولین چاه نفتی چین حاضر می شود از بیمارستان فرار کرده و به محل کارش در بدترین آب و هوا برگردد و برای جلوگیری از انفجار چاه و نبود امکانات با دست و پا سیمان درست کند و مجددا مجروح گردد بنحوی که مشرف به مرگ شود؛ یا کسی که هفته ها خود را در خانه زندانی کرده و در خانه یا آزمایشگاه مطالعه می کند و کتاب و مقاله می نویسد؛ و صدها نمونه دیگر همه حاکی از این واقعیت است که توفیق در گرو چیزی است که مردم عادی آن را غیر عادی می پندارند و آن را به «خریت» نسبت می دهند.
امروزه برخی از افراد به خصوص از نسل جوان هیچ تمایلی به زحمت و تلاش ندارند ولی در عین حال امید موفقیت دارند. برخی نیز تلاش و کوشش را اساسا بیهوده می دانند و راه کسالت و بی حالی را پیش گرفته اند به نحوی که بی رمقی و بی انگیزگی تمام وجودشان را گرفته است و چون یخ فسرده در آب هستند و هیچ انرژی از خود بروز نمی دهند. این که نشد است. چطور می شود که بدون زحمت به توفیقی دست یافت!؟
یکی از مهندسان موفق صنعت نفت که چندین سال پیش بازنشسته شد روزی به من گفت که من از بچگی کار کردم و شب و روز درس خواندم و زحمت کشیدم و نهایتا برای تحصیلات عالی به امریکا رفتم. پس از اخذ فوق لیسانس چندین سال در بدترین شرایط در فیلدهای نفتی امریکا کار کردم. از موقعی که به ایران برگشته ام نیز شب و روز توی پروژها در مناطق نفت خیز و در دمای بالاتر از پنجاه کار کردم. حالا که بعضا به شهرستان محل تولدم می روم تا اقوام و نزدیکان را ببینم و بعضی از آدمها آنجا می بینند که از جهت مالی دستم به دهانم رسیده و بلاخره یه ماشین خوب، یک خونه خوب و .. دارم، پشت سرم صفحه می گذارند که فلانی چار روز رفته توی نفت و هپل هپو کرده و برای خودش دستگاهی به هم زده است. او ادامه داد که به خدا قسم آنها که پشت سرم حرف می زنند یک دهم بلکه یک صدم رنج ها و زحمات من در زندگی را نکشیده اند ولی حالا حسرت زندگیم را می خورند و پشت سرم این خزعبلات را می بافند؛ آنها حتی یک روز در تمام عمرشان به اندازه من کار نکرده اند و حالا که موفقیت من را می بینند چنین و چنان می گویند.
بله به قول مولوی «ای تن آخر بجنب بر خود و جهدی بکن *** جهد مبارک بود از چه تو پژمرده‌ای». باید تلاش کرد و اگر خواستید از معمول مردم بالاتر شوید باید خیلی از چیزها را بر خود حرام کنید. هر شب مهمانی! هر روز تا لنگ ظهر خواب! هر روز ساعتها روبروی تلویزیون چمباتمه زدن! ساعتها وب گردی توی اینترنت! ساعتها کپ زدن و اختلاط کردن! و…. آخرش نه هنری و نه پیشرفتی و نه توفیقی و نه آینده ای. زمانی که باید کاشت و هنری کسب کرد به بازی گوشی و ناپخته گی تباهش می کنیم و بعد یک عمر رنجش را می کشیم و حسرت اش را می خوریم و برای الیتام درد خویش دیگران را متهم می سازیم و حسادت می ورزیم و آخرش با نکبت این دنیا را وداع می کنیم!
خیلی ها می گویند تلاش و کوشش برای چی؟ مگر همه که این روزها به مال و منال بادآورده رسیده اند از گذر تلاش و کوشش بوده است؟ نمی توان این حرفها را نفی کرد ولی در عین حال نمی توان بر راه صحیح و عمل صالح تکیه نکرد و افراد را به موهومات و راههای ناصواب رهنمون ساخت. حتی این پولداران نوظهور نیز در نتیجه تلاش و سعی دیگران به چنین نوایی رسیده اند و به طرق ناصحیح و از روشهای نامشروع و یا سیاستهای غلط توانسته اند سعی و کوشش دیگران را به ناحق برای خود تصاحب کنند. آنها نه رهبر ما هستند و نه مقتدای ما و نه ما تمایل داریم که راه آنها را برویم. به قول مولوی: «اما تو مگو که جهد و کوشش *** سودم نکند که بودنی بود».
من «خرخون» هستم چرا که وقتی کسی برای تحصیل به استرالیا رفته باشد و پنج سال درآن کشور باشد و حتی یکی از شهرهای آن کشور را نبیند؛ یا روی صندلیش بنشیند و مطالعه کند بدون این که متوجه شود که شش ساعت تکان نخورده است؛ یا آنقدر غرق درس و مطالعه باشد که نفهمد که صبح شده است؛ یا هزاران ساعت از اوقات فراغت خود را بجای گذراندن با خانواده و میهمانی رفتن و لذت بردن صرف نوشتن کتاب و مقاله کند و شب از درد گردن خوابش نبرد، و … خب با تمام استانداردهای جهانی هم در نظر بگیرید «خرخون» است. مگر دیگران که به توفیقاتی نایل شدند کمتر زحمت کشیدند، رنج بردند و تلاش کردند؟
بعد از این سالها حداقل این را می فهمم که «خرخون» از «خرنخون» صد پله بهتر است چون به قول مولوی «کوشش بیهوده به از خفتگی» و بنابراین عاشق «خرخون» ها هستم. چه منظور از «خرخون» همان «پرخون» باشد یا هر چیزی دیگر. من به آن کاری ندارم.
البته باید مراقب کسانی بود که ما را به «خرخونی» متهم می کنند. آنها خود دچار کسالت و پژمردگی و افسردگی هستند و تیرهای زهر آگینی در آستین دارند و به محض این که شما با آنها حشر و نشر کنید، تیرهای یأس و پژمردگی و کسالت و بی انگیزگی را به سمت شما شلیک می کنند و شما را نیز مثل خودشان مجروح خواهند ساخت. هیچ چیزی مثل کسالت و بی انگیزگی و فشل بودن مسری نیست. چرا که به قول مولوی: «از مردم پژمرده دل می‌شود افسرده *** چو پژمرده گشتی تو، دیگر نروئی».
هانیه
اردیبهشت ۲۹, ۱۳۹۹
خوب این که میگین هیچ چیزی مثل کسالت و بی حوصلگی وبی انگیزگی مسری نیستو چیکار کنیم ینی اگه دوستی با چنین شرایطی داشته باشیم حتما مثلش میشیم یا میشه شخص سرش تو کار خودش باشه وکارخودشو بکنه؟
دکتر شیروی
خرداد ۱, ۱۳۹۹
کلا آدمها روی هم تأثیر مثبت و منفی می گذارند. اگر شما در جمع افرادی زندگی کنید که اهل درس باشند، معمولا شما هم درسخوان می شوید فارغ از اینکه استعداد شما چه سطحی باشد. همچین اگر شما با آدمهای که در کسب و کار موفق هستند، نشست و برخاست داشته باشد، همینطور احتمال موفقیت شما در کسب و کار زیادتر می شود. بنابراین اگر با ادمهای تنبل و بی انگیزه باشید، خب رنگ می گیرید همانطور که از ادمهای باانگیزه نیز انرژی می گیری.
س.ص
اردیبهشت ۲۰, ۱۳۹۹
سلام آقای دکتر من دختر خیلی بازیگوش و شیطونی هستم و به هرچیزی فکر میکنم جز درس از صبح که بیدار میشم تا شب هم بغل تبلت و گوشی ام و همه به من میگن استعداد شگفت انگیزی دارم چطور باید استعدادمو هدر ندم و با انگیزه درس بخونم و یک خرخون واقعی بشم؟😕
دکتر شیروی
خرداد ۱, ۱۳۹۹
سلام، همین استفاده بی رویه از این دستگاه های و شبکه های اجتماعی است که دارد نیروهای شما را هرز می دهد و می تواند آینده شما را تباه کند. اگر واقعا زرنگ و باهوش هستی خب یه چیزی را امتحان کن و آن این است که ادم باهوش می داند که چقدر در این شبکه های اجتماعی لول بخورد که آینده اش تباه نشود. هوش یعنی همین دیگه
نگار
اردیبهشت ۷, ۱۳۹۹
سلام دکتر من از خوندن خسته میشم خیلی دوست دارم هم درسو هم درس خونا رو خیلی از ادمایی که با درس به جایی رسیدنو دوس دارم ولی با وجود این همه علاقه ولی نمی تونم که بخونم خودمو بکشم روزی ۳ ساعت بیش تر نمی تونم که بخونم با اینکه کنکوریم
من حتی تواناییش رو هم دارم اما اصلا کششی ندارم داره به معنای واقعی دیوونه میشم من به نظر خودم هیچی نمیشم واقعا خسته
لطفا راه حل بدین شما همش داری می گید تلاش اخه برای مقابله با تنبلی چی کار کنم من کششی به خوندن ندارم 😢😢😢😢
دکتر شیروی
خرداد ۱, ۱۳۹۹
سلام اینکه مشکل اتان را اینجا مطرح می کنید نشان می دهد که روی آینده و موفقیت خودتان حساس هستید. وقتی درس را دوست داشته باشید و احساس کنید که اگر کم کاری کنید به موفقیت دست پیدا نمی کنید، خب این زمینه را برای تغییر در شما ایجاد می کند. من که نمی توانم برای شما معجزه کنم ولی خودت می تونی راهش را پیدا کنی. من که از دور نگاه می کنم می بینم که راهش را پیدا می کنی.
بنده خدا
فروردین ۱۶, ۱۳۹۹
با سلام
من از مقطع هشتم شروع کردم به تست زدن و …تا برای کنکور اماده بشوم و خیلی هم تیزهوشم طوری که همه منو به هوشم می شناسن.و در شهر ما که ازمون برای ورودی به یکی از مدارس برگدار شد که ۸۰۰ شرکت کننده داشت من نفر دوم شدم .ولی این سال که ۱۱ام هستم دچار یه بیماری سخت شدم و نمی تونم حتی از سرجام بلند بشم نوعی بیماری مغزی هست.و در کنار اون افسردگی هم گرفتم و برا اونم دارو مصرف می کنم حالا من چی کار کنم مادرم پیشنهاد کرده که فقط در حد مدرسه بخونم تا حالم بهتر بشه بعد یه سال پشت کنکور بمونمو کنکور بدم.نظر شما چیه چه پیشنهادی می کنین البته اینو بگم من برای هدفم تا پای جانمم می روم.
دکتر شیروی
خرداد ۱, ۱۳۹۹
سلام اول سلامتی، آرامش و بهبود. بعد وقت کافی دارید که جبران کنید. حتما وقت کافی برای جبران هست. یادت باشد که سلامتی و آرامش برای شما فعلا ضروری ترین چیز است.
مهتاب
فروردین ۱۵, ۱۳۹۹
سلام خسته نباشید.
من فارغ التحصیل نظام جدید تجربی هستم.حالم از خودم بهم میخوره.اینکه انسانو احترامشو با رتبه کنکورش میسنجن.نه انگیزه دارم برای خوندن.نه امیدی دارم.حالم از همه چی بهم میخوره.چرا زندگی انقدر سخته.درس خوندن انقدر سخته.چیکار کنم من.چرا من باید تو این خانواده و تو این زندگی مزخرف باشم.چرا راه نجات منو فقط درس میدونن.چرا چرا چرا.چرا نمیدونم چی میخوام.چرا.چرا تا حالا برای هیچکدوم از برنامه هام تلاش نکردم.چمه؟افسردم؟زندگی مزخرفه؟چیکار کنم روانم خرابه.
دکتر جای من بودی چیکار میکردی؟
دکتر شیروی
خرداد ۱, ۱۳۹۹
سلام، تحقیقاتی انجام شده است که کار یکسانی را بعضی از افراد راحت و بعضی از افراد سخت می دانند. آنها که کاری را راحت می دانند بدون صدمه آن کار را بیشتر و بهتر انجام می دهند و در نتیجه موفقیت بیشتر کسب می کنند و آنها که کار را سخت می دانند برای انجام آن زجر بیشتری می کشند و سرخورده تر می شوند. حال این سوال است که چرا برای بعضی از افراد درس خواندن سخت و برای بعضی دیگر آسان است. این بیشتر به فرمانهای مغزی شما بستگی دارد که چطور یه امری را ببینید. اگر برای شما درس خواندن سخت است چون این کار را سخت می دانی در حالی که برای من آسان است.
مائده
فروردین ۸, ۱۳۹۹
سلام.
من امسال کنکوریم!
راستش من درس خوندن را دوست دارم و درسم هم خوبه اما ا طرفی عاشق رمان خوندن هستم یه جورایی برام مثل اعتیاد میمونه خیلی روزا شده واسه خاطر رمان تو بیست و چهار ساعت در حد نیم ساعت تونستم بخوابم اما اصلا شرایط پیچوندن درس را ندارم.
شاید باورتون نشه ولی واقعا این اتفاقی که میگم طی دوسال پشت هم برام افتاده شبایی امتحان ترم فیریک و ریاضی که از اخر شب تا صبحش رمان خوندم امتحانم را بیست شدم امتحانی که فقط توش دو نفر از کلاس بیست گرفتن و
به نسبت سخت بوده.
راستش هفته هایی هم که رمان میخونم توش نتیجه بهتری میگیرم واقعا الان که رمانی برای خوندن ندارم انگیزمم یکم کم شد
چه کار کنم واقعا میشه کمم کنین با خودم کناربیام
دکتر شیروی
خرداد ۱, ۱۳۹۹
سلام چه خوب که اهل مطالعه هستید. سعی کنید برای نتیجه گرفتن به احساسات و تمایلات اتان جهت بدهید والا بعدا پشیمان می شوید. نور خورشید منبع بزرگ انرژی است ولی نمی تواند غذا برای شما بپزد. برای پختن غذا باید نور خورشید را از طریق عدسی روی یک دیگ تمرکز داد و بعد دیگ گرم بلکه به جوش خواهد آمد. این نتیجه تمرکز است. بعضی مواقع شما نمی توانید پروپخش کار بکنی. اینطوری نیروهای شما از دست می رود. همچنین هر کاری زمانی دارد. وقتی شما در شرایط کنکور هستید باید تمرکز کنید روی کنکور که شغل آبرومندی داشته باشید که بتوانید کنارش رمان بخوانی، رمان حتی بنویسی.
علی
اسفند ۶, ۱۳۹۸
سلام من معدلم پارسال بیست بود اما امسال دوست دارم
بخوانم اما نمی توانم .حس بدی دارم به کلی نا امید هستم
کمکم کنید لطفا
دکتر شیروی
اردیبهشت ۲۶, ۱۳۹۹
سلام علی جان لازم نیست همیشه معدل بیست باشد ولی ناامیدی هم بد چیزی است که می تواند آتیه شما را به خطر اندازد.
سپیدار
اسفند ۴, ۱۳۹۸
سلام اقای دکتر…
شما از تلاش میگید….ایا نشده از تلاش کردن مایوس شید؟؟
من بار ها و بارها تلاش کردم تا در رشته ی مورد علاقه ام قبول شم … اما اونقد شکست خوردم و نتیجه ی عکس گرفتم که باورمو به خودم از دست دادم…
بد شرایطیه….ذهنم قبول نمیکنه که از بلند پروازی هاش دس بکشه و انگیزه ام توان بلند شدن دوباره و تلاش کردنو نداره….یه جورایی گیر کردم بین ارزو هامو و میزان تلاشم….
بهم میگن تو توانت در همین حده و از ارزوهات باید کم کنی….ولی جز رسیدن به هدفم….هیچ چیزی نمیتونه ارومم کنه….شاید این تنها چیزیه که الان عمیقا بهش مطمئنم.
لطفا با تجربیاتتون کمکم کنید.
دکتر شیروی
اردیبهشت ۲۶, ۱۳۹۹
سلام، اولا زیبا می نویسی و بنابراین یک توانی دارید. ثانیا همیشه زمانی ما شکست می خوریم که مأیوس می شویم. هیچ کس نمی داند دقیقا ظرفیت تک تک ما ها چقدر است که آیا داریم از آن فراتر می رویم یا خیر. بنظر من ما ظرفیت خودمان را می سازیم و آن را کوچک یا بزرگ می کنیم. همواره عوامل منفی می خواهند ما حرکت نکنیم همانطوری که بلند شدن از جا نیاز به انرژی دارد. ولی یادتان باشد برای یکی این بلند شدن راحت و دیگری سخت است چرا که مغز ما به ما دستوری می دهد. پس باید روان را مراقبت کرد.
سیدحسین احمدزاده
بهمن ۲۹, ۱۳۹۸
سلام آقای دکتر، من واقعا ازاین مطالب شما استفاده کردم و خاطره زیبا را بیان نمودید خداوند شما را حفظ نماید. من دانشجوی کارشناسی ارشد حقوقی خصوصی در ایران از اتباع افغانستان می باشم از کتاب داوری تجارتی بین المللی شما استفاده می کنیم از این جهت همرای شما معرفت پیدا کردم. آقای دکتر منابع حقوقی افغانستان بسیار کم کار شده من به حیث دانشجوی حقوق هستم نمی دانم که چگونه نویسندگی را شروع کنم تا از این طریق برای مردم خود خدمت کنم ودر رابطه به حقوق خصوصی بنویسم لطفا شما ذهنم این نماید قبلا تشکری می کنم.
دکتر شیروی
اردیبهشت ۲۶, ۱۳۹۹
سلام، نویسندگی مستلزم فکر روشن و هدف متعالی است. برای نوشتن باید نوشت و تمرین کرد. نوشتن مهارتی است که فقط با تمرین به دست می آید. الهام از نوشته های دیگران نیز خیلی مهم است. اگر متن کتابهای من را دوست دارید می توانید از آن الگو بگیرید.
مهناز
بهمن ۲۹, ۱۳۹۸
سلام
من از اول راهنمایی در مدرسه تیزهوشان درس خوندم همیشه بهترین نمرات رو کسب کردم سال ۹۶ که سال کنکورم بود یه عمل جراحی داشتم که باعث شد از درسهام عقب بمونم با این حال کنکور شرکت کردم ک رتبه ام خوب نشد مجبور شدم رشته پزشکی دانشگاه آزاد رو انتخاب کنم با اینکه همیشه آرزوی دانشگاه دولتی رو داشتم ولی خیلی خوشحال بودم که به پزشکی رسیدم و دکتر میشم از مهر ۹۷ وارد کلاس پزشکی شدم پر از حال خوب تا اینکه اواخر آبان ماه قبولی ما رو ملغی کردن و گفتن اشتباهی صورت گرفته در ثبت نامتون. دنیا رو سرم آوار شد و حال خیلی بدی داشتم.از بهمن استارت زدم برای کنکور ولی نتیجه ای نداشت چون اصلا روحیه و انگیزه ای نداشتم.در نتیجه کنکور۹۸ رتبه ام خیلی بدتر شد.اطرافیان منو سوق دادن سمت رشته های پایین تر ولی من دوباره امسال میخوام کنکور بدم و به هدفم برسم و هدفم فقط پزشکیه ولی هیچ روحیه و انگیزه ای ندارم دکتر.
دکتر شیروی
اردیبهشت ۲۶, ۱۳۹۹
سلام، مسلما می توانید قبول شوید و به کلی ناامید نشوید. یاس بسیار آسیب می رساند ولی امید انرژی ایجاد می کند که شما به شدت به آن نیاز دارید. پس امیدتان را زنده نگه دارید حتی اگر می خواهید رشته پایین تری هم بروید شما روی هدف بالاتری تمرکز کنید.
نسترن کاظمی
بهمن ۲۷, ۱۳۹۸
سلام
امسال من اصلا حوصله ی درس ندارم چون تودرس هایی مثل فیزیک و شیمی معلم خوب درس نمیده و هی نمره ی کم می گیرم دل سرد می شوم
به نظرتون علتش چیه؟
دکتر شیروی
اردیبهشت ۲۶, ۱۳۹۹
سلام، معلم خوب درس نده باید تلاش کنید خودتان بیشتر بخوانید. اگر می توانید از خانواده تقاضا کنید که برای این دو درس برای شما معلم خصوصی بگیرند یا کتب تکمیلی خریداری کنید. به هر حال همیشه معلم هایی هستند که ممکن است به سلیقه دانش آموز خوب درس ندهند ولی نباید معطل این حرفها شد و باید جلو رفت.
ملیکا
بهمن ۲۵, ۱۳۹۸
آقای دکتر سلام
دانش آموزی هستم که تا قبل از ورود به راهنمایی همهی نمراتم بالای ۱۹ بود از وقتی وارد دبیرستان تیزهوشان شدم روال درس خوندنمو از دست دادم و از نمراتم راضی نیستم با اینکه خیلی تلاش میکنم . در کارنامه ام دو نمره بد وجود داشت که کلا باعث شد انگیزه رو برای درس خوندن از دست بدم با اینکه میدونم اگه بیشتر تلاش کنم حتما موفق میشم ولی هر وقت شروع میکنم به درس خوندن نمیدونم باید از کجا شروع کنم میشه کمکم کنید ؟
دکتر شیروی
اردیبهشت ۲۶, ۱۳۹۹
سلام قدری افت در مراحل بعدی طبیعی و گاهی موقت است. برخی از موارد دلیل پایین بودن نمرات این است که پایه شما در آن درس ضعیف است مثل زبان یا ریاضی. گاهی هم تمرکز کم است. همانطور که خودتان گفتید راهش را پیدا خواهید کرد.
فرشته
بهمن ۲۵, ۱۳۹۸
آقای دکتر من الان سیزده سال از اولین باری که کنکور دادم میگذره سه بار کنکور دادم ولی با شرایط سخت و کمبودهای مالی نتونستم واقعا نتونستم خوب درس بخونم نمی توانم اهدافی که دارم رو فراموش کنم کلی هم مشکل دارم خوب نمیشه با منابع محدودم درس بخونم امسال میخوام دلم رو بزنم به دریا و تا می تونن بی بهونه درس بخونم همه چیز رو هم دارم رها میکنم راستش یه کم ترسناکه برام شما فکر میکنید کار درستی میکنم ؟همه میگن بعد این همه سال ول کن بابا ولی نمی دونن اونقدر اهدافم برام مهم هستن که اگه بدونم بهشون نمیرسم دیگه توانی برای زندگی برام نمی مونه من به عشق اهدافم که از مسیر درس میشه بهشون رسید زنده ام نظرتان برام خیلی ارزشمند لطفاً بهم بگید ممنون پیشاپیش
دکتر شیروی
بهمن ۲۵, ۱۳۹۸
سلام تکیه بر رسیدن به اهداف نیاز به تلاش دارد و در عین حال به انسان امید می دهد و رخوت را از او دور می کند. پس یا علی
Roya
بهمن ۱۰, ۱۳۹۸
سلام دکتر ممنون از مطالب خوبتون ، من هوش خیلی بالایی دارم اینو همیشه معلمام میگن ، منتهی خیلی بازیگوشم و دل به درس نمیدم،لطفا منو راهنمایی کنید .
دکتر شیروی
بهمن ۲۲, ۱۳۹۸
سلام خب پس تلاش کن. از نعمتی که خداوند به شما داده بیشترین استفاده را بکنید که هر که بامش بیش برفش بیشتر.
دارم میمیرم
بهمن ۷, ۱۳۹۸
من کلاس هشتمم همیشه تو ریاضی مشکل داشتم از بچگی تا حالا ولی بقیه ی درسام کلا بیست هستن خواهش میکنم کمکم کنید
دکتر شیروی
بهمن ۲۲, ۱۳۹۸
یا باید تلاش کنید که با کلاسهای جبرانی یا خصوصی و نیمه خصوصی ریاضیات پایه خود را تقویت کنید یا رشته خودتان را به سمت رشته هایی ببرید که ریاضی کمتر در آن نقش دارد.
حسن عمانى
دی ۲۷, ۱۳۹۸
سلام خوبید؟
اگر یادتان باشد قبلاً در مورد خرخوان بودن سوال کردم.
واقعیتش مشکلم چیز دیگرى بود امسال بهترم و معدلم خیلی افزایش پیدا کرده حدوداً ١٩:٨٠شده است.
متشکرم از راهنماییتان و باید بگویم که من قبلاً ١۵ساعت باید میخواندم و بخاطر افسردگی شدیدی که داشتم نمیتوانستم نمرات بهتر کسب کنم.امسال مدت مطالعه کم شده اما بازده ان افزایش یافته است.میدانم اهمیتی برایتان ندارد ولی خواستم تشکری از شما کنم.
امیدوارم حالتان همیشه خوب باشد
در ضمن راه رفتن در معرض نور خورشید خیلی کمک کننده بود
دانشجو
دی ۲۴, ۱۳۹۸
سلام آقای دکتر. چقدر نوشته تان حال خوب و انرژی مثبت درخود داشت. راستش را بخواهید خیلی سال است زیاد درس نخوانده ام. یعنی انگیزه هایم کمرنگ و کمرنگ تر شدند و همه چیزهایی که روزگاری برایشان ساعت ها بی وقفه تلاش می کردم، در نظرم پوچ شدند. نمی توانم بگویم الان نوشته شما ناگهان زندگی ام را زیر و رو کرد و از این حرف ها! اما بارقه های امید را در من روشن کرد. حالا می دانم اگر چیزی می خواهم خمودگی و فسردگی به من کمک نخواهند کرد. از این که می نویسید و صمیمانه تجربه هایتان را در اختیار دیگران می گذارید، سپاس گزارم.
...
دی ۲۳, ۱۳۹۸
سلام
به نظر شما من چیکار کنم که خودمو دیگه با دیگران مقایسه نکنم
خیلی وقتا وقتی میبینم با وجود اینکه بعضی از دوستام میگن کمتر از من میخونن ولی نتیجه ی بهتر از من میگیرن ناراحت میشم
دوست ندارم دیگران روم تاثیر بزارن و نارحتم کنن ولی خوب متاسفانه این اتفاق داره میفته میشه لطفا کمکم کنید
دکتر شیروی
دی ۳۰, ۱۳۹۸
سلام، ممکن است خیلی وقت ها از خودتان سوال کنید که چرا بعضی از افراد موفق هستند و عده ای دیگر خیر. خب به عوامل زیادی بستگی دارد ولی حتما یکی از آن عوامل این است که چقدر ما قدرت نفسانی داریم که نگذاریم ذهن امان مثل اسب سرکشی ما را به این طرف و آن طرف بکشاند. این افراد بر ذهن خود سوار می شوند و اجازه نمی دهند که لجام گسیخته هر طرف که خواست برود. این به تمرین و توجه نیاز دارد. شناسایی مشکل و بعد تلاش برای رفع آن. یک تکنیک ساده این است که هر وقت این فکرها به شما هجوم آورد به اش توجه کنی بو به اش بگویی که من متوجه ام که تو امده ای که من را از مسیرم منحرف کنی.
دريا
دی ۱۵, ۱۳۹۸
سلام خوب هستین دکتر
اطرافیانم میگویند من از پس اینهمه ریاضی بر نمیایم
ایا باید به توصیه آنان گوش کنم و تغییر رشته بدهم ؟
دکتر شیروی
دی ۱۶, ۱۳۹۸
سلام اهمیت ندهید چون معمولا اطرافیان شما از تمام جوانب ذهنی و روحی و استعدادی شما اطلاع ندارند. اینقدر که حرف و حدیث ها و نگاه های مردم روی ما تأثیر می گذارد ما از درون امان الهام نمی گیریم در صورتی که باید عکس باشد.
مهدیه
دی ۱۵, ۱۳۹۸
سلام آقای دکتر من دانش اموز سال دوازدهم تجربی هستم تا پارسال رشتم ریاضی بود و واقعا عاشق ریاضی و فیزیکم ولی بخاطر ترس از اینده و بازار کار مجبور شدم تغییر رشته بدم و بیام به این رشته … الان ک سال کنکورمه کمتر از ۶ ماه به کنکورم مونده هیچ انگیزه ای نمونده برام رویاهام بزرگه ولی تلاشم نه هرکاری میکنم بخونم نمیشه نمیتونم انگار عامل بازدارنده زیاد دارم نمونش خیلی تو خیال سیر میکنم و همیشه خودمو تو لباس پزشکی میبینم ولی عملکردم چیز دیگه ای رو نشون میده … الان واقعا دپرس شدم نمیدونم چیکار کنم از کجا شروع کنم چجوری شروع کنم فکرام شلوغ و درهمه … دانش آموز خرخونی بودم ولی عادت کردم همیشه اجبار بالا سرم باشه مثلا همین درسای دوازدهمو که الان امتحاناتشو میدم خیلی خوب میخونم و خداروشکر از وضعیت امتحانام کاملا راضیم ولی دروس پایه واقعا هیچ انگیزه ای برای خوندنشون ندارم یعنی بدم میاد بشینم درسی که یبار خوندمو کاملا خر زدم و از اول بخونم همش یه حس
و حال یا شایدم یه امید واهی بهم میگه تو میتونی و تو بلدی و از پسش بر میای ولی عقل میگه بدون تلاش چجوری؟! اونم الان که خیلیا ساعت مطالعشون بالای ۱۲ ساعته و اونوقت من هنوز به ۶ ساعت نرسیده چجوری بخوام خودمو برسونم؟!! این فکرا داره دیوونم میکنه مثل یه خوره افتاده به جونم افسردگی گرفتم همش گریه ناراحتی عصبانی 😔😔 کمکم کنید❤
دکتر شیروی
دی ۱۶, ۱۳۹۸
سلام، مطالب شما نشان می دهد که دانشجوی با تلاشی هستید و حتما موفق می شوید. بجای خیال پردازی و یأس بروری در خودتان بیشتر روی درس خودتان تمرکز کنید و نقاط ضعف خود را شناسایی کرده و آنها را تقویت کنید.
کیمیا
دی ۱۴, ۱۳۹۸
سلام راستش واقعا خسته شدم من امسال دهمم چون نزدیک کنکور شدم یکم استرس گرفتم و خیلی درس میخونم واقعا میگم ولی هر کاری میکنم امتحانارو خراب میکنم خیلیم تلاش میکنم ولی نمیشه گفتم شاید خنگم ولی اگ خنگ بودم چجوری قبلا معدل ۱۹ ،۲۰ بود الان انقدر بد شدم خیلی حس بدی داره
دکتر شیروی
دی ۱۵, ۱۳۹۸
سلام، خنگ که نیستید. معدل بیست هم نشد دنیا به اخر نمی رسد.
ملیکا
دی ۱۴, ۱۳۹۸
سلام ببخشید من پارسال معدلم ۱۹/۷۰ ولی امسال درگیر یه رابطه دوستانه شدم و من را خیلی درگیر کرد و باعث شده الان تمرکز روی امتحانام و درسام نداشته باشم و معدلم به شدت پایین بیاد من سال یازدهم هستم و در مدرسه تیزهوشان درس می خوانم و رقابت سنگینه منم از روی عصبانیت با دوستم قطع رابطه کردم ولی الان درگیری ذهنیام بدتر شده چی کار کنم ؟
دکتر شیروی
دی ۱۵, ۱۳۹۸
سلام، بهتر است به آینده فکر کنید و بدانید که وقت برای این گونه روابط عاطفی زیاد است ولی برای موفقیت در زندگی خیلی وقت نیست.
یکی از دانشجوهای شما توی پردیس
دی ۱۳, ۱۳۹۸
من هم اتهام خرخونی رو با خودم داشتم تا دوره ارشد. الان توی خوابگاهم و میبینند که خرخون نیستم اما دیگه مثل قبل مغزم کار نمیکنه مشکلات زندگی باعث شده در آستانه دهه سی زندگیم باشم و درس خوندن که برام آسون ترین کار بود تبدیل به یک کابوس بشه.خیلی ناراحتم🙁
دکتر شیروی
دی ۱۴, ۱۳۹۸
سلام، پس خوشا بحال زمانی که ما درس می خوانیم و دیگران هر چی می خواهند دل تنگ اشان بگویند و ما بدون توجه به آن دنبال درس خودمان هستیم و البته موفقت در آینده.
Mina
دی ۱۲, ۱۳۹۸
سلام من دانش اموز دهم تجربی هستم بخاطر این که بی دقتی میکنم اکثر اوقات ۱ یا ۲ نمره بخاطرش از دست میدم الا ن که داریم امتحانای نوبت اول و میدیم هر بار که از امتحان برمیگردم بخاطرش خیلی حالم خراب میشه و همه چی رو تو خودم میریزم میشه بگین مشکل تو چیه من خودم خیلی میخونم و خیلی نگران معدل ترم ۱ هستم
دکتر شیروی
دی ۱۵, ۱۳۹۸
سلام، بیشتر بی دقتی از استرس و عدم تمرکز است که باید سعی کنید استرس را از خودتان دور کنید. گاهی هم که مطلبی را عجله ای می خوانید، در سر امتحان قاطی می کنید که باید درس را به تدریج خواند.
دریا
دی ۱۰, ۱۳۹۸
سلام دکتر خوب هستین
من دانش اموز دهم رشته ریاضی فیزیک هستم از مدرسه غیر انتفاهی به مدرسه دولتی اومدم امسال
من خیلی میخونم اما بازم از پس درسا بر نمیام
همه میگن تغییر رشته گزینه خوبیه اما من دوست ندارم رشتمو تغییر بدم
بهم میگن درسای یازدهم و دوازدهم واقعا دشواره
من به کل نا امید شدم
میشه منو راهنمایی کنید ؟
دکتر شیروی
دی ۱۵, ۱۳۹۸
سلام، با جدیت درس ات را دنبال کن. اگر حالا تسلیم شوی شاید در تغییر رشته هم موفق نشوی.
میترا
دی ۸, ۱۳۹۸
سلام
من امسال سال دومیه که پشت کنکور موندم و رشتم تجربیه ذهن خوبی دارم و هر مطلبی رو با یه بار خوندن یا نهایت دو بار خوندن میفهمم ولی متاسفانه طی سال های گذشته اتفاقات جورواجور برام افتاده و نتونستم درس بخونم یکم هم خودمو دسته کم گرفتم و ترسیدم و عقب وایسادم یکم هم بازیگوشی کردم الان هر بار تلاش میکنم بخونم ذهنم پرت میشه به مسائل گذشته یا شروع میکنه به خیالبافی برای آینده درس خوندن رو دوست دارم ولی انگار به کارای بیهوده ی گذشته عادت کردم و ترک نمیشن خسته شدم از طرفی هم عذاب وجدان دارم برای آیندم چطور این مشکل رو حل کنم؟
دکتر شیروی
دی ۱۴, ۱۳۹۸
سلام، همه ما کم و بیش دچار این مشکلات می شویم. هر چه طولانی تر در این حالتها بمانیم، امکان موفقت کمتر می شود و فرصت ها کمتر می شود. باید برای زندگی بهتر تمرکز و تلاش کرد و در گذشته نماند. هر وقت این افکار به شما هجوم آورند، تلاش کنید که با آن افکار صحبت کنید که حالا وقت درس است و زمان دیگری برگردد.
غزل
دی ۵, ۱۳۹۸
سلام، من بی نهایت استرسی ام مثلا با اینکه زبانم در حد فوله و ترم های آخر زبانمه ولی وقتی معلمه مدرسه گف میخوام listening بگیرم خودمو گم کردم درصورتی که آخرش عالی دادم یا وقتی میبینم بقیه خیلی بیشتر من دارن درس میخونن خودمو سرزنش میکنم بعدشم الان تو این جو رقابتی کنکور فهمیدم که من علاقه زیادی به یادگیری دارم اما از رقابت متنفرم. چیکار کنم واقعا؟ مادر و پدرم انتظار زیادی ازم دارن و منم میدونم که جرئتشو ندارم
دکتر شیروی
دی ۱۴, ۱۳۹۸
سلام، همین انتظارات زیاد والدین است که می زند بچه ها را داغون می کند. بجای برآورد انتظارات آنان، بهتر است روی خودتان تمرکز کنید تا آرامش بگیرید و نتیجه آن هم بهتر خواهد شد. در ضمن صحبت با والدین هم باعث خواهد شد که هم انتظارات آنان معقول شود و هم شما آرامش بیشتری بگیرید.
ع.ب
دی ۵, ۱۳۹۸
سلام اقای دکتر من دانشجوی ارشد هستم ترم اول هستم کتابام خوب میخونم همه هم بهم میگن خرخون ولی موقع امتخان که میشه همه چیز از یاد میبرم سرامتحان هیچ‌چیزبیاد نمیارم نمره امتحانم هم از همه کمتر میشه همیشه ارزوی این داشتم بابهترین معدل با بهترین نمرات فارغ التحصیل بشم چکار باید بکنم خودم که احساس میکنم خیلی خنگم
دکتر شیروی
دی ۱۴, ۱۳۹۸
سلام، وقتی احساس خنگی کنید خنگ می شوید. خوندن نیاز به تمرکز دارد. گاهی هم مقدمات کار را ضعیف هستید که باید به آن بپردازید. در ضمن خودتان را اینقدر با بقیه مقایسه نکنید.
Rosumond
دی ۲, ۱۳۹۸
با سلام.من دانشجوی ترم ۳ ادبیات انگلیسی دانشگاه ولی عصر رفسنجان هستم.جزو شاگرد های سطح بالای کلاس هستم ولی انگیزه برای درس خوندن ندارم یه دلیلش اینکه که هیچکس درس نمیخونه و من که درس میخونم دقیقا همین لفظ خر خون رو برام بکار میبرن از طرفی هم همه میگن توی این رشته به جایی نمیرسی من واقعا میخوام از شما خواهش کنم بگین من اگه بخوام عضو هیئت علمی دانشگاه ولی عصر بشم از همین الان باید چیکار کنم لطفا لطفا بهم بگین دیگه هیچ امیدی برا درسخوندن ندارم به جز اینکه بگین واقعا الان چیکار باید بکنم تا بتونم استاد دانشگاه بشم. سپاس فرواون
دکتر شیروی
دی ۱۳, ۱۳۹۸
سلام، اولین گام این است که به حرف دیگران توجه نکنید و بر خودتان تمرکز کنید. اینقدر که ما اسیر دیگران و قضاوت های آنان هستیم، به خودمان توجه نمی کنیم.
اناهیتا
دی ۱, ۱۳۹۸
سلام من ی پشت کنکوری هستم از وقتی وارد کلاس دهم شدم ارتباطم باهمه کمتر شدومن تو اتاق میموندم تا درس بخونم و بازدهی کافی که دلم میخواست نداشتم با ااینکه معدل سه سال راهنمایی ۱۹.۹۵ و ۲۰ بود و واسه سه سال دبیرستان بالای ۱۹.۵ ولی توی سال اخر خیلی خسته بودم توی وقتای استراحت هم که از اتاقم میام بیرون وقتی مامان میگفت تو اصلا زنگی نمیکنی نمیشه که همش درس بخونی باید تفریح هم داشته باشی وهر وقت از من تو خونه انتقاد میکردن یامیزنم زی گریه یاعصبانی میشدم و خود خوری میکنم از بچگی همه چیو تو خودم میریختم و میریزم هر وقتت خواستمم درستش کنم تو لححظه اخر نتونستم حرف دلم روبه کسی بزنم تازگی ها بعد از فوت پدربزرگم سسرسری درس میخونم حدودا یه ددو هفته وو همش شبا تلویزیون میبینم موقع انجام دادن یه کاری به چیزای دیگه فکر میکنم و کارام کندپشش میره در کل به خاطر درس زیاد بیرون نمیرم به خاطر این مامانم ههی سرم غر میزنه شایدم زیاد میموونم خونه اعتمادبه نفسم اونقدر نیس نه اینکه خجاللتی باشم ولی کم حرفم تقریبا مخصووصا توجمع چون میترستم سوتی بدم کم حرف میزنم کمک کنید خودمو درست کنم و بیشترر زندگی ام رو تباه نکنم اگه امکان داره زودتر جواب بدین
دکتر شیروی
دی ۱۳, ۱۳۹۸
سلام، اول باید قدری بیرون بروید و در هوای آزاد و زیر آفتاب قدم بزنید. به پزشک مراجعه کنید که ویتامین دی شما کم نباشد. روحیه ات را باید تقویت کنید. قدری با خانواده و در میهمانی ها حضور داشته باشید و سعی کنید روابط گرمی با دیگران داشته باشید و قدری بذله گو باشید.
اناهیتا
دی ۱, ۱۳۹۸
سلام من برای تنبلی و بی انگیزگی برای درس خوندن راه حل می خواستم
دکتر شیروی
دی ۱۳, ۱۳۹۸
سلام تنبلی و بی انگیزگی ناشی از علل مختلفی است که می تواند جنبه روحی یا جسمی داشته باشد. اینکه فردی خودش را تنبل می داند نشان می دهد که اوضاع خیلی هم بد نیست و شما می توانید دوباره تلاش را شروع کنید. گاهی هم افراد پرتلاش کار خود را کم می گیرند و احساس می کنند که قدری تنبلی می کنند.
اميررضا
آذر ۲۷, ۱۳۹۸
سلام من یه فرد کنکوری ام که نه تو دهم و یازدهم درس خوندم نه تو تابستان سال دوازدهم و اویلشم که نخوندم من خیلی تلاش کردم شروع به درس خوندن کنم دو ازمون خوب برنامه ریزی کردم ولی تنبلی نمیزاره درس بخونم هر وقت به مسئله سخت یا سوال سخت میرسم و یا چیزی رو نمیفهمم امیدم رو از دست میدم و تنبلی ام گل میکنه من واقعا نمیدونم چیکار کنم لطفا راهنمایی کنید
دکتر شیروی
دی ۱۳, ۱۳۹۸
سلام، خب تنبلی باعث می شود که افراد نتواند به ارزوهای خود برسند. در هیچ کاری نمی توان بدون تلاش زیاد موفق شود. البته روزی همه دست خدا است ولی موفقت در زندگی مقوله دیگری است.
Aida
آذر ۲۵, ۱۳۹۸
سلام آقای دکتر من سال اخر رشته ی تجربی هستم از تابستون شروع کردم و روزی ۱۰ ساعت یا بیشتر هم گاهی درس میخونم نمیدونم چرا من ذهنم توی یاد گیری با بقیه فرق داره مثلا برادرم ، دوستام توی ی امتحان خیلی ریلکس تر رفتار میکنن و گاهی به اندازه ی من هم نمیخونن ولی نمره ی بهتری رو بدست میارن الان دقیقا من امسال هم دچار این مشکل شدم احساس میکنم چیز هایی که میخونم رو اصلا یاد نمیگیرم ، میگن مغز افراد با هم فرقی نداره ولی به نظر من داره .ترو خدا یه راهی رو به من پیشنهاد کنین ایا شما هم نظر منو تایید میکنید ؟واقعا دانش اموز بی هدفی نیستم واسه ی خودم کلی هدف در نظر گرفتم ولی وقتی میدونم ک خوندن من با دوستم یکی نیست وقتی اونا باهوش ترن خب من نمیتونم به جایی که میخوام برسم باید چی کار کنم به نظرتون
دکتر شیروی
دی ۱۳, ۱۳۹۸
سلام، مشکل تو این است که به جای اینکه روی خودت تمزکز کنی روی دیگران تمرکز داری. مگر شما علم غیب دارید که بدانید که آنها ریلکس تر هستند یا شما. بهتر است سعی کنید ضعف های خود را تشخیص دهید و برطرف کنید و اینقدر خودتان را با دیگران مقایسه نکنید. هیچ دو فردی شبیه هم نیستند. ذهن ها که هیچ.
بهراد
آذر ۲۳, ۱۳۹۸
سلام.
ترو خدا یه راه برام پیدا کنین.
من خیلی هوش استعداد دارم پایه ۸ هستم. ولی اصلا هیچ انگیزه ای برای درس خودنم ندارم.
چیکار کنم؟
دکتر شیروی
آذر ۲۶, ۱۳۹۸
سلام اگر هوش و استعداد خیلی داشته باشید می دانید که موفقیت در تلاش است.
Reyhan
آذر ۲۲, ۱۳۹۸
سلام ببخشید من تازگیا احساس میکنم نمره هام ترازام تو آزمون و….اصلا برام مهم نیست احساس میکنم دارم افت میکنم میشه کمک کنید ؟خواهشا!
دکتر شیروی
آذر ۲۶, ۱۳۹۸
سلام اینکه آرامش بگیرید و اینقدر در مورد نمره فکر نکنید اتفاقا خوب است. البته به شرطی که باعث نشود که کم کاری کنید
یعقوب
آذر ۱۵, ۱۳۹۸
سلام دکتر من خیلی استرس دارم خیلی وقتی که درس می خونم ولی امتحان هارو هم بیست میشیم
اونقدر که استرس دادم شب وقتی فرداش امتحان داریم تا صبح نمی خوابم
دکتر شیروی
آذر ۲۲, ۱۳۹۸
سلام، استرس چه کمی به شما می کند؟ هیچ. مهم این است که بر استرس غلبه کنیم. اولا قدری استرس که خوب است که از خواب بیدار بشیم. بنشینم و درس بخوانیم و غیره
الناز
آذر ۱۴, ۱۳۹۸
سلام من سه سال دوره اول متوسطه معدلم بیست بوده ولی الان که دهم اومدم درسام خوبه ولی همش نوزده امتحانامو میارم و کلی هم استرس دارم زیاد مطالعه نمیکنم تا میام بخونم خسته میشم وانگیزه ی زیادی هم ندارم ولی هدفام خیلی بزرگن من چیکارکنم؟؟،
دکتر شیروی
آذر ۲۲, ۱۳۹۸
سلام، استرس نیاز نیست. همه اش که نمی توانید بیست بگیرید. بلاخره با رفتن بالاتر بیست ها کمتر می شود. مثلا همه در کلاس اول بیست می گیرند و در کلاس دوم کمتر و همچنین در دانشگاه کسی معدلش بیست نمی شود.
محدثه
آذر ۱۳, ۱۳۹۸
سلام آقای دکتر من تا پایه نهم معدلم ۲۰ بود و یک نمره زیره ۱۹ تاحالا نگرفته بودم.
الان پایه دهمم تو هیچ کدوم از درسا مشکلی ندارم فقط شیمی هر چی میخونم اون نمره دلخواهمو نمیگیرم واقعا نمیدونم چیکار کنم خسته شدم الان تقریبا ۳ ماه از مدرسه ها گذشته من هر چی تلاش میکنم نمیتونم نمره خوبی تو شیمی بگیرم. میتونین یه راه حلی بهم بگید
دکتر شیروی
آذر ۲۲, ۱۳۹۸
سلام، اولا وقتی درسها بالاتر می رود ممکن است نمرات دیگر بیست نباشد. ثانیا ممکن است شما پایه درس شیمی شما ضعیف باشد که در این صورت باید برگردید و سالهای قبل را بخوانید.
س ص
آذر ۱۲, ۱۳۹۸
سلام دکتر
من خیلی وقت تلف میکنم و هر کاری میکنم جز درس خوندن چطور خودم رو کنترل کنم؟ هر روز تا ساعت ۶ بعد از ظهر میخوابم و بعدشم کلا گوشی دستمه چیکار کنم؟
دکتر شیروی
آذر ۲۲, ۱۳۹۸
سلام این روزها این مشکلات فراگیر است و ما وقت زیادی را صرف شبکه های اجتماعی می کنیم. این باعث شده که حتی نتوانیم از مزایای دنیای ارتباطات به خوبی استفاده کنیم و سطح دانش ما نه تنها نسبت به قدیم زیاد نشده بلکه کم هم شده است. قدیمی ها حداقل روی منابع محدودی که داشتند تمرکز می کردند و ما در دنیای اطلاعات جدید حتی وفت نمی کنیم یکی از آن منابع را بخوانیم.
احسان
آذر ۶, ۱۳۹۸
سلام.خسته نباشید
من دانش اموز پایه نهم هستم.من خیلی به برنامه نویسی علاقه دارم و در کنار درس هام این کار رو انجام میدم.ولی وقتی تو امتحان ها ۱۹ و ۱۸ میگیرم.همش احساس می کنم که تقصیر این علاقه و کار کردنم با برنامه نویسی و بازی سازی هست.چند وقت هست خیلی ناراحتم و احساس بدی دارم.چی کار کنم؟
دکتر شیروی
آذر ۱۶, ۱۳۹۸
سلام، این علاقه عالی است ولی خب وقتهات را مدیریت کن که به درسهات هم برسی. اگر پایه های درسی ات ضعیف باشی، بعدا نمی توانی در دانشگاه خوبی درس بخوانی و به ارزوهایت دست پیدا کی.
شکست خورده
آذر ۳, ۱۳۹۸
سلام اقای دکتر من سال دهم هستم و در مدرسه تیزهوشان درس می خونم نمراتم خیلی افت کردن و تقریبا می توانم بگم همیشه پایین ترین نمره مال منه . دارم دیوه میشم خیلی کلافم چی کار کنم ؟
دکتر شیروی
آذر ۱۶, ۱۳۹۸
سلام، عزیزم وقتی کلاسها بالاتر می رود خب درسها سخت تر می شود و باید تمرکز بیشتری داشته باشید و زیادتر هم درس بخوانید. بخاطر کلافگی راندمان درس خواندن ات کاهش می یابد. اشتغالات ذهنی و وقتی هم با دنیای مجازی خیلی زیاد است که باید مراقب آنها هم باشید.
سميرا
آبان ۲۵, ۱۳۹۸
سلام دکترجان
من هوشم خیلی خوبه ولی هیچ وقت انگیزه نداشتم برای درس خوندن واسه همینم جز تنبلا حسابم میکردن و تمام عمرم با سرزنش دیگران گذشت تا امسال که ٢٣ سالمه و تصمیم گرفتم پزشکی قبول شم و به اطرافیانم ثابت کنم ازشون باهوش ترم..
خیلی خوب دارم پیش میرم و خسته نمیشم، تنها یک مشکل دارم، این که احساس میکنم این دنیای خرخونی ک دارم واردش میشم دنیای ترسناکیه و من کاملا غریبه ام با این دنیا، همش این جمله منفی میاد سراغم که تو متعلق به این فضا نیستی..
دکتر شیروی
آبان ۳۰, ۱۳۹۸
سلام، ماشاء الله برو جلو که ثابت کنی که واقعا اهل کار و عمل هستی.
Ssssssss
آبان ۲۲, ۱۳۹۸
سلام،من برق دانشگاه تهران می خونم ولی متاسفانه روحیه ام رو به طور کلی از دست داده ام الان که دارم فکر میکنم حس میکنم توان حداکثر من همینه درس می خونم خیلی هم می خونم ولی نتیجه نمی گیرم بعضی از دوستام به طور غیر مستقیم میگن تو خنگی خودمم داره کم کم باورم میشه خنگم الانم که دارم به شما پیام میدم نمیدونم چرا اصلا این کار رو میکنم شاید میخوام یه حرف امید بخش از شما بشنوم ولی با این حال فکر میکنم بازم دارم خودم رو گول میزنم در هر صورت امیدوارم حرفای من رو بخونید اگر مخالف حرفای من اید به جای دلداری دادن بهم کمک کنید من که دیگه نمی دونم چه جوری باید درس بخونم
دکتر شیروی
آبان ۳۰, ۱۳۹۸
سلام، اینکه دانشجوی برق هستید خیلی عالی است و نشان می دهد که خنگ نیستید. گاهی درسها سخت است که باید بیشتر وقت بگذارید و اگر پایه ها برخی از دروس بخصوص ریاضی ضعیف است تلاش کنید که آنها را تقویت کنید. اگر واقعا در درک مسائل مشکل دارید، به رشته آسانتر مثل صنایع یا مدیریت یا حسابداری تغییر رشته بدهید
مسیحا
آبان ۱۹, ۱۳۹۸
سلام من کلاس نهم تیزهوشان هستم و میدونم اگه توی یه مدرسه عادی درس میخوندم قطعا بالاترین نمره ها رو داشتم اما حالا تو مدرسه خودمون جزو متوسط های روبه پایین هستم.برای هر امتحان استرس بالایی دارم و موهام در حال ریزش هست از استرس .میشه کمکم کنید چطور در س بخونم؟
دکتر شیروی
آبان ۲۴, ۱۳۹۸
سلام، استرس برای چه؟ خب متوسط تیزهوشان همان سطح بالای مدارس دیگر است. چرا اینقدر خودت را زجر می دهید. سعی کنید اشکالات خودتان را در درس پیدا کنید تا بتوانید با آن مقابله نمایید. تمرکز مهمترین عامل پیشرفت در کار است. بعد دور کردن تنبلی و تلاش زیادتر با عشق و علاقه.
علی
آبان ۱۵, ۱۳۹۸
سلام من مث هر بچه درس خون دیگه ای درس میخونم ولی خییییلی بیشتر از اونها یعنی مثلا اگر یکی یه درسو میخونه ۱ ساعت و بیست میگیره من باید اونو ۴ ساعت بخونم و ۱۷ و ۱۸ بگیرم و بعضی وقت ها یکدفعه درس از یادم میره و واقا گیر میکنم نمیدونم چی گار بکنم نمره هام هم البته خوب میشه ولی با تلاااااش خیییلی زیاد امسال انتخاب رشته کردم و تجربی رفتم و الان درسام خیلی سخت شدن و اصلا نمیتونم یاد بگیرم مثلا دیروز امتحان دفاعی داشتیم یاد هم گرفتم ولی رفتم سر جلسه امتحان سوالو خوندم یادم اومد و تا بیام بنویسم یکهو یادم رفت و خیلی عجیبه برام و گاهی به حال خودم گرم میگیره من خیلی روش های درس خوندن امتحان کردم و خیلی سختی کشیدم معدل سال نهم من هم شد ۱۹.۵۷ ولی شاید باید بگم عین یه ماه خرداد من فقط درس میخوندم و خیلی کم میخابیدم و کل سال هم همون درس هارو میخوندم و این واقا برام یک معضل شده دیگه خسته شدم اگ میتونین راهنماییم کنین لطفاااا
دکتر شیروی
آبان ۱۵, ۱۳۹۸
سلام اولا همه استعدادها یکسان نیست. دوم اینکه شما مگر متر گذاشته اید و بقیه را متر می کنید که چقدر آنها درس می خوانند. در این دوران بچه ها شیطنت می کنند و حرف درست را نمی زنند. برای اینکه خودشان را با هوش جلوه دهند ممکن است بجای سه ساعت که درس خوانده اند بگویند ما دیشب یک ساعت درس خواندیم یا اصلا نخواندیم. تازه مقایسه کار مناسبی نیست. هر فردی با فرد دیگر متفاوت است. من باید کلی بخوانم تا بر یک بحث تسلط پیدا کنم. کاری ندارم که شما چقدر با سرعت می توانید این کار را انجام دهید.
تینابراتی
آبان ۱۴, ۱۳۹۸
سلام اقای دکتر خسته نباشید.
من فارغ التحصیل نظام جدید هستم.کنکور ۹۸ رو خوب ندادم دوباره نشستم پشت کنکور.اصلا نمیدونم چم شده.من تا سال دهم حتی چندین مرحله رتبه ۱ منطقه ۱ میشدم اما به تدریج افت داشتم که دیگه گفتم نمیخونم الانم خیلی پشیمونم.احساس میکنم پوچم و هیچ ارزشی ندارم و کسی برام احترام قائل نیست.میدونین تو این شرایط و زندگی تو این جامعه برا یه دختری مثل من تنها راهی که داره برا اینکه پیشرفت کنه و از زندگی لذت ببره تحصیله.ولی دست و دلم سمت هیچ کاری نمیره.بنظرتون بابد چیکار کنم؟میدونم حتی بعضی وقتا خودمم از وضعیتم خندم میگیره ولی بازم همون آش و همون کاسه.
دکتر شیروی
آبان ۱۵, ۱۳۹۸
سلام، درس خواندن ذاتا سخت است و نیاز به تمرکز زیادی دارد. تنبلی و اشتغالات فکری و این شبکه های اجتماعی واقعا نمی گذارد که فرد درس بخواند. تا حال حساب کرده اید که در روز چند بار روی صفحه مبایل اتان نگاه می کنید. این سرگرمی ها باعث می شود که تمرکز کم شود و در مجموع فرد ساعات کمتری را به صورت مفید درس بخواند. در نتیجه حاصل کار مطلوب نمی شود و آن وقت است که بنا می کنیم به خودمان غر و لند کردن و خودمان و توانایی خودمان را زیر سوال ببریم. در حالی که مشکل ما نیستیم. مشکل عدم کنترل خودمان است.
یاتکی
آبان ۶, ۱۳۹۸
سلام. یازدهم تجربی هستم و از تابستونه ازمون شرکت کردم و شروع کردم تست زدن حتی مشاور هم دارم که همین مشاور داشتن باعث شد از تابستون شروع کنم درس بخونم. ولی تراز خوبی نمیارم از ازمونام و همین باعث شده کم کم امیدم و ازدست بدم . هرروز به خودم امید و انگیزه میدم ولی وقتی ازمونم و خوب نمیدم دوباره این ناامیدی برمیگرده سراغم . مشاورم خوبه و من میدونم مشکل از خوندنمه و نمیتونم بفهمم مشکلم کجاست و این و مطمءن هستم که روزی میتونم درستش کنم این مشکل و ولی مشکل اصلی من فقط روحیه ام هستش که عذابم میده. خیلی افکار منفی میدم . خیلی استرسی هستم و حتی حمله کردم به ناخونام و خوردنشون. حتی بعضی وقتا شده اعصابم خورد میشه و میزنم زیر گریه و این باعث شده از دوستام هم دور بشم. چون اونا درسخون نیستن و منم یهو زدم تو فاز درس. به نظرتون چیکار کنم این حالتم و؟
دکتر شیروی
آبان ۱۱, ۱۳۹۸
سلام، کمی روزها برو در معرض افتاب قدم بزن. سعی کن افکار پوچ را از ذهن ات خارج کن. وقتی افکار پوچ سراغت آمد به آنها لبخند بزن و به آنها بگو که شما امده اید که من را از مسیرم منحرف کنید. وقتی دندان هات را می خواهی بجوی، به دندان هات بگو که حق نداری ناخن هام را بجوی. با بدنت حرف بزن. با ذهن ات حرف بزن و بر افکار منفی سوار شو. تا با آنها انس نگیری نمی توانی آنها را در کنترل خودت قرار دهی. پس راه مشکلی نیست ولی همت نیاز دارد.
Atefeh
آبان ۶, ۱۳۹۸
کوشش بیهوده به از خفتگی
همین یه بیت حالمو ازین رو به اون رو کرد
علیرضا
آبان ۴, ۱۳۹۸
سلام و درود خدمت شما دکتر زحمت کش . من دانش آموز پایه دهم تجربی هستم معدل پارسال من۱۹،۳۳بود نمیگم اصلا نخوندم ولی میانگین روزی ۲،۳ساعت میخوندم امسال استارت ضعیفی داشتم و کتاب هارو از اول نخوندم الان همه دروس۱فصل درس دادن من با همه درس ها کنار میام غیر از چهار درس اصلی به غیر از زیست چون برام خیلی جذابه من امتحان قبل شیمی رو نخوندم وخب نمره بدی هم گرفتم ولی ایندفعه که خوندم دوباره نمره من پایین شد نمیدونم دیگه چجوری باید بخونم کلا نا امید شدم چون خوندن من که فایده نداره من از مدرسه که میام بعد ناهار کلا تا ساعت۷میخونم ولی هیچی که هیچی این یه ناامیدی و بعدی اینکه ۲سال دیگه کنکور دارم و رقابت واقعا سنگینه و میترسم قبول نشم ولی من درس رو خیلی دوست دارم و واقعا رشته تجربی و جراحی مغز رو دوست دارم باید چیکار کنم تا در کنکور قبول شم و چجوری باید ضریب هوشی را اندازه گرفت
دکتر شیروی
آبان ۱۱, ۱۳۹۸
سلام، خودت می گویی که از ابتدای سال نتوانسته اید خوب درس بخوانید. تنبلی و بازیگوشی باعث می شود که افراد بلافاصله هوش و استعداد و امکان موفقیت خودشان را زیر سوال ببرند. مثل سوال اخر که چطوری می شود ضریب هوشی را اندازه گرفت. جانم هوش است کافی است کار و تلاش ات کم است.
س
آبان ۲, ۱۳۹۸
سلام دکتر
من دانش آموز یازدهم تجربی هستم و انگیزه ام رو به کل از دست دادم و به برنامه ازمون نمیرسم و نمیتونم زمانم رو مدیریت کنم
و وقتی ازمون هام رو هم خراب میکنم بدتر میشم لطفا کمکم کنید
دکتر شیروی
آبان ۱۱, ۱۳۹۸
سلام، بله گاهی در یک دور باطل قرار می گیریم. آزمون را خراب می کنیم و این روحیه امان را خراب می کند و روحیه که خراب شد، ازمون بعدی خراب می شود و این دور باطل ادامه پیدا می کند. حال باید با آرامش این دور باطل را قطع کرد. باید بپذیرید که ممکن است نمره خیلی عالی اخذش سخت باشد ولی انتهای دنیا نیست. دنیا را افراد متوسط اداره می کنند نه نوابغ. پس با آرامش درس بخوانید و اگر نتیجه ازمون دلخواه نبود، تلاش بیشتری کنید ولی در هر حال نمره یکی از فاکتورهای موفقیت است نه همه آن.