بررسی قانون نمونه آنسیترال در خصوص سازش تجاری بین‌المللی

دکتر عبدالحسین شیروی استاد دانشگاه تهران

مجانین در سیستم حقوق کیفری ایران به عنوان یک قاعده کلی، همانند سیستم های حقوق کیفری در کشورهای دیگر، از مسؤولیت کیفری مبرا هستند. قانونی مجازات عمومی ۱۳۰۴ (اصلاحی ۱۳۵۲) اشخاص بیمار را از نظر روانی به دو دسته تقسیم بندی کرده بود: کسانی که به طور کامل از مسؤولیت کیفری مبرا بودند و کسانی که از بیماری های روانی خفیفی رنج می بردند و از مسؤولیت تخفیف یافته برخوردار بودند. اما ماده ۵۱ قانون مجازات اسلامی ۱۳۷۰ مقرر می‌دارد که “جنون به هر درجه ای که باشد رافع مسؤولیت کیفری است”. در حالی است که برخی افراد از بیماری های روانی خاصی رنج می برند بدون این که از نظر پزشکی و روانپزشکی دیوانه تلقی شوند. همچنین برخی از مجرمین در حین ارتکاب جرم عاقل بوده، ولی بعداً دچار جنون می‌شوند. این مقاله، ضمن بررسی وضعیت جنون از دیدگاه قوانین کیفری فعلی ایران، این موضوع را مورد بررسی قرار می‌دهد که آیا متهم که مدعی جنون می‌باشد باید ادعای خود را اثبات کند یا دادستان باید فقدان جنون را ثابت نماید.

واژگان کلیدی: روشهای جایگزین حل و فصل اختلافات، سازش، میانجیگری، قانون نمونه آنسیترال در خصوص سازش

متن کامل مقاله